Krótkowzroczność

Zbyt duża gałka oczna, a więc zbyt daleko położona siatkówka względem normalnej soczewki prowadzi do powstawania ostrego obrazu przed siatkówką, tam, gdzie nie ma nerwów wzrokowych i bodziec nie może zostać przekazany do mózgu. Wada krótkowzroczności jest wadą wrodzoną, ale wzmaga się przez częste patrzenie na bliskie przedmioty. Zlikwidować negatywne skutki krótkowzroczności możemy stosując okulary (soczewki rozpraszające).


Krótkowzroczność przed Krótkowzroczność po
zastosowaniem okularów: zastosowaniu okularów:






Z faktu, że u krótkowidza oko posiada formę wydłużoną, obraz nie powstaje na lecz przed siatkówką. Przez to obraz jest nieostry. Krótkowzroczność oraz urazy są czynnikami mogącymi spowodować odklejanie się siatkówki. Stąd konieczność regularnej kontroli nawet jeśli krótkowzroczność była korygowana. Czasami krótkowzroczności towarzyszy astygmatyzm (pionowa lub pozioma deformacja obrazu).

Oko normalne: Oko krótkowidza:
widzenie ostre. widzenie nie ostre (oko zbyt długie).



Czy można samemu sobie policzyć, jakie to soczewki powinniśmy założyć, by pomóc naszemu biednemu oku? Otóż nic prostszego. Głębia oka pozostaje cały czas stała, a wiec odległość Y (patrz wzór 1) nie zmienia się. Jeśli dobrze widzimy trzymając książkę \"tuż przy oczach\" - np. w odległości 16 cm (bo tak widzimy dobrze), to żeby patrzeć na słowo pisane z \"odległości dobrego widzenia\", która dla normalnych ludzi została przyjęta jako 24 - 25 cm, musimy włożyć okulary. I tu do obliczeń znów skorzystamy z prostego prawa dotyczącego układów cienkich soczewek blisko położonych. Otóż ich zdolności skupiające sumują się. Oznaczmy zatem:
Z1 - zdolność skupiająca oka
Z2 - zdolność skupiająca okularów
X1 - odległość przedmiotu od oczu bez okularów (tu: 16 cm)
X2 - odległość przedmiotu od oczu w okularach (tu: 24 cm)
Y - jak poprzednio, \"głębia\" oka

i nasze zależności możemy zapisać w postaci dwóch wzorów :
Z1 = 1/X1 + 1/Y

Z1 + Z2 = 1/X2 + 1/Y [ 3 ]

odejmując te równania stronami otrzymamy:
Z2 = 1/X2 - 1/X1 [ 4 ]

i w tym przypadku otrzymamy, że nasz „okularnik” musi używać szkieł o zdolności skupiającej równej
Z2 = 1/0.24 - 1/0.16 [D] = - 2.08 D =~ - 2D

czyli około -2 D (soczewki rozpraszające mają ujemną zdolność skupiającą!)