Ses ludzkiego życia

Sens ludzkiego życia


W naszym życiu występują na przemian uczucia radości, bólu i cierpienia. Nie ma człowieka, który by przez całe swoje życie był wyłącznie szczęśliwy. Niestety, wiele ludzi nazbyt często czuje, że są nieszczęśliwi. Musimy zaakceptować fakt, że
bolesne doświadczenia są nieodzowne w życiu. Nie musimy się wcale z tym godzić i żyć w nieustannym smutku, czy depresji.
W swym monologu Faust wyraża uczucie niezadowolenia ze swej ograniczoności. Zdobyta mozolną pracą wiedza uzmysłowia mu tylko granice ludzkiego poznania i możliwości. Tematem Fausta jest odwieczne, nieustające zmaganie się człowieka-geniusza ze ,,skończonością”. Im więcej posiada możliwości, tym silniej odczuwa on swoją nieudolność, wahania pomiędzy uniesieniem, przygnębieniem, a możliwościami śmiertelnika określa rytm jego życia. Człowiek wynoszący się ponad wszystkie stworzenia i jego ograniczoność zarazem stanowią konflikt tragiczny, który bardzo mocno odczuwa Faust, dążący do poznania wszechświata.
Powinniśmy patrzyć na życie z optymizmem, życie codzienne przynosi nam wiele przykrości, mimo to możliwe jest uporanie się z nimi pod warunkiem, że myślimy pozytywnie. Negatywne nastawienie prowadzi do rezygnacji, beznadziejności, złego humoru, czujemy się jak sparaliżowani. To powoduje, że czujemy się niezdolni do działania, do uporania się z problemami. Myśląc pozytywnie nie tracimy odwagi i jesteśmy otwarci na zmiany. Zachowujemy równowagę ducha i pełnie sił. Możemy reagować na różnorakie sytuacje i stosownie działać. To czy życie sprawia nam radość, zależy w dużym stopniu od naszego wewnętrznego nastawienia wobec życia. W życiu są chwile gdzie powinniśmy się bawić, radować, jak również chwile w których powinniśmy zająć się praca , nauką.
Wszystkie sytuacje w naszym życiu nie są sytuacjami przypadkowymi, to że żyjemy też nie jest przypadkiem. Istniejemy, więc mamy jakąś role do spełnienia. Nie urodziliśmy się jako szczęściarze lub pechowcy. Nie tylko przeciwności losu są przyczyną naszych dramatów osobistych. Przyczyna nie jest również pechowe usposobienie niejednokrotnie wmawiane sobie. Przyczyną jest raczej nasze nastawienie życiowe, które determinuje kształtowanie naszego życia.
Pochwała, uznanie, sukces oddziaływują na nas pozytywnie, jednak nie są najważniejsze w naszym życiu, ważniejsza jest rodzina, miłość, zdrowie, przyjaciele to dla tych wartości żyjemy i staramy się, aby nasze życie było coraz lepsze, doskonalsze. Życie stwarza nam wiele możliwości powinniśmy je wykorzystywać, jak tylko się da.
Życie nasze jest prezentem, kształtujmy je ku radości własnej i innych. Działajmy na własną odpowiedzialność oraz nie zrzucajmy winy na innych.