Ruch harmoniczny (drgający prosty)

Drganie obciążnika zawieszonego na sprężynie jest przykładem ruchu drgającego prostego- ruch ten jest ruchem okresowym.

Pociągając obciążnik w dół rozciągamy sprężynę, wskutek czego powstają w niej siły sprężystości skierowane do góry i dążące do przywrócenia sprężyny w położenie równowagi.

Pod działaniem tych sił obciążnik porusza się do góry ruchem przyspieszonym i, gdy znajdzie się w położeniu równowagi, ma już max. prędkość, a więc dużą energię kinetyczną. Dlatego obciążnik nie pozostaje w tym położeniu, lecz porusza się dalej wskutek bezwładności powodując ściskanie sprężyny. Teraz siły sprężystości przeciwstawiają się ściskaniu sprężyny (ich zwrot jest przeciwny do zwrotu wektora prędkości obciążnika), wskutek czego obciążnik porusza się ruchem opóźnionym i po osiągnięciu położenia skrajnego zatrzymuje się. Od tej chwili siły sprężystości powodują ruch powrotny obciążnika ku położeniu równowagi.

Ruch drgający prosty – taki ruch drgający, w którym siła, która go powoduje, jest wprost proporcjonalna do wychylenia ciała z położenia równowagi

W ruchu drgającym prostym wartość siły jest więc zmienna (proporcjonalna do wychylenia)
Z tego wynika, że i wartość przyspieszenia w tym ruchu jest też zmienna – wprost proporcjonalna do wychylenia (ponieważ masa ciała jest stała).

W położeniu największego wychylenia sprężyna ma dużą Ep (sprężystości). Gdy obciążnik porusza się ku położeniu równowagi, Ep maleje, lecz wzrasta Ek (wzrasta prędkość ciała), osiągając największą wartość w położeniu równowagi. W ruchy drgającym prostym nast. Stała zmiana energii potencjalnej w kinetyczną i odwrotnie.