Kreon – Władca którego nie mogę zaakceptować

„Antygona” jest to dramat buntu przeciwko władzy i prawu ustanowionego przez bogów. Jednym z głównych bohaterów Antygony Sofoklesa jest Kreon. Rządy nad Tebami objął po bratobójczej walce Polinejkesa i Eteoklesa gdzie polegli obydwaj bliźniacy. Kreon chcąc na przyszłość zapobiec podobnym zajściom, rozkazał pochować bohaterskiego obrońcę ojczyzny, natomiast Polinejkesa uważanego za zdrajcę, wyrzucić psom i drapieżnym ptakom na pożarcie. Antygona tytułowa bohaterka postanawia podjąć walkę z okrutnym władcą który skazuje jej brata na śmierć i nie pozwala go pochować jak każdego innego człowieka. Władca jednak kieruje się troską o losy państwa, chce swoją decyzją przeciwdziałać osłabianiu jego potęgi przez ludzi szkodzących mu, rozgraniczać zasługi dla ojczyzny i czyny wymierzone przeciwko niej. Jako młody i niedoświadczony król nie uwzględnia istniejących i przestrzeganych praw obyczajowo-religijnych, z którymi jego rozkaz pozostawał w sprzeczności. Stara się on być sprawiedliwy (dąży do równości wszystkich wobec prawa oraz uważa, że zdrajców trzeba karać) i wszystkim wymierza karę, na jaką zasłużyli: Polinejkes jak i inni zdrajcy (w mniemaniu Kreona) zostali skazani na śmierć i wieczną tułaczkę duszy. Nie mogę więc zaakceptować Kreona jako dobrego i słusznego władcę ponieważ swą troską o miejsce na tronie i wyższością wśród ludzi odpowiada za śmierć wielu niewinnych ludzi. Mógł osiągnąć swój cel inaczej, zachowując autorytet własny i nie powodując konfliktu z otoczeniem.