Miłość romantyczna w porównaniu do współczesnej

Motyw romantycznej miłości przedstawiony jest w kilku utworach literackich. Opisując go, chciałbym jednak skupić się jedynie na dwóch: IV części „Dziadów” oraz „Cierpieniach Młodego Wertera”. Bohater tego pierwszego – Gustaw – jest typem samotnego, tajemniczego i porzuconego kochanka. Dlaczego samotnego i porzuconego? Otóż jego wybranka, z którą spędzał romantyczne chwile i oddawał się miłosnym uniesieniom z powodu swojej pozycji społecznej(znacznie wyższa od Gustawa) wyszła za mąż za innego mężczyznę. Gustaw dowiedział się o tym w bardzo smutnych okolicznościach i przeżył wielki wstrząs. Od tego czasu szukał ucieczki w śmierć, przebił się sztyletem, lecz na tym nie skończyły się jego męki. Stał się upiorem, który każdego roku musiał powracać na Ziemię i przeżywać cierpienie z powodu nieszczęśliwej miłości. Dowodzi to bardzo ważnej cechy romantycznej miłości – wieczna i tragiczna. Kochanek jest połączony z ukochaną więzią duchową i nie może się od niej uwolnić nawet po śmierci. Mottem utworu są słowa: Kto miłości nie zna, ten żyje szczęśliwy. Czy współczesną miłość można nazwać wieczną i tragiczną? Nie sądzę. Nikt nie zabija się z powodu utraty ukochanej, jedni rozpaczają bardziej, inni mniej, w każdym razie z czasem tęsknota mija. A to dlatego, że we współczesności więź duchowa ukochanych nie jest tak silna jak w romantyzmie i wraz z przemijaniem uroku osobistego, mija wielkie płomienne uczucie. Kontrast widać także w cechach kochanka romantycznego i współczesnego. Ten pierwszy żył dla miłości, natomiast dla tego drugiego miłość jest, można powiedzieć, przygodą życiową. Romantyczny kochanek cechował się samotnością, wielkim przeżywaniem różnych wydarzeń, miłością do przyrody, delikatnością. Miłość do przyrody jest uwidoczniona w „Cierpieniach młodego Wertera”. Bohater uwielbiał przebywać na łonie natury, samotnie oddawać się przemyśleniom i refleksjom, podziwiać świat. Dziś – owszem – spotykamy się z wielbicielami natury, ale nie zawsze mają oni wiele wspólnego z romantycznymi kochankami, ponieważ takich w naszym środowisku już przypuszczalnie nie ma. Świat przez dwa wieki bardzo się zmienił i teraz nie zawsze jest czas i miejsce na wielkie uczucie, ludzie są zabiegani, zajęci pracą, zajmowaniem się różnymi sprawami i miłości do drugiej osoby poświęcają znacznie mniej czasu niż powinni, niż to było w romantyzmie. W dzisiejszych czasach liczą się pieniądze, kariera zawodowa, natomiast miłość schodzi na dalszy plan, choć oczywiście nie jest całkiem wykluczana. Miłosne uniesienia przechodzimy raczej w latach swej młodości, później jednak, gdy zaczynamy pracować, tracimy młodzieńczą witalność i piękność to po prostu uczucie powoli zanika.
Cechą dzielącą uczucie romantyczne ze współczesnym jest także stosunek do bliskości fizycznej. W romantyzmie, jak już wspominałem uczucie było czysto duchowe, nieskażone pożądaniem. Obecnie seks jest częścią związku, jest czymś normalnym, co powoduje, że kochankowie czują się bliżsi sobie.
Różnice między romantycznym a współczesnym uczuciem są widoczne. Przede wszystkim skala miłości romantycznej była o wiele większa, kochankowie romantyczni żyli dla niej i oddawali się jej w całości, miłość ta była wielką namiętnością i zawsze kończyła się tragedią. Współczesna miłość jest spokojniejsza, mniej emocjonalna i nie zawsze doskonała.