Budynek był okrągły bez dachu nad środkową areną. Wokół postawione były drewniane galerie dla zamożniejszych widzów. Dla biedniejszych widzów były miejsca stojące na parterze.
Scena była umieszczona w dole na podwyższeniu, nad nią znajdował się niewielki dach. Dekoracji było nie dużo, zastępowały ją napisy w rodzaju: „jest to las”. Nieraz osoby dramatu w swych wypowiedziach opisywały miejsce i wspominały o porze dnia w której akcja się toczy.
Kostiumy odzwierciedlały się wspaniałością, a od aktorów wymagano nienagannej dykcji popartej odpowiednią gestykulacją. Aktorzy byli szanowani i tworzyli zespoły składające się z dwóch do trzech osób. Role kobiece grali chłopcy przed mutacją głosu.