W Soplicowie na pagórku stoi dwór należący do bogatego szlachcica Sędziego Soplicy. Stoi pośrodku brzozowego gaju. W centrum domostwa mieści się schludny, czysty i porządny domek, zbudowany z drewna. Otoczony jest rozległymi, kolorowymi polami i kwiecistymi falującymi kwiatami. Lśniąca złotem pszenica i srebrzyste żyto zachwycają swą malowniczością każdego gościa przebywającego w rajskiej posiadłości Sopliców. Obejście przyozdabiają leśne pagórki, gęste grusze, zielona miedza, biała gryka a wszystko mieni się w rozświetlonym, blasku słońca. Rwący błękitny Niemen czaruje swą urodą. Obok domu mieści się ogromna stodoła, przed którą stoją stogi siana. Czarnoziemie należące do uprawiane są na kształt ogrodowych grządek, które kwitnęły radością i szczęściem, informując o dostatku i porządku, jaki mieszka w domu.
Ziemia uprawiana przez dobrego, zapobliwego gospodarza odwdzięczała się bogatymi i żyznymi plonami.
Szeroko otwarta brama ogłasza przechodniom o radości domu i zaprasza w gościnne progi.