Charakterystyka książki pt.: „ Kształtowanie dialogowej kompensacji

W prezentowanej pracy można zaobserwować wcielanie nowych technik badań nad rozwojem języka , gdzie główny nacisk kładziony jest nie na przyswajanie , lecz na używanie języka . Jest to pozycja bardzo ciekawa , z tego powodu , iż łączy w sobie teorię i praktykę pedagogiki specjalnej . „Przedstawia teoretyczne ujęcie metod kształcenia mowy w naturalnym środowisku i zagadnienia dialogowej kompetencji komunikacyjnej . Z drugiej zaś strony zawiera program kształcenia tej kompetencji u dzieci z lekką niepełnosprawnością intelektualną oraz przedstawia dowody jego skuteczności .”
Praca rozpoczyna się od przeglądu badań nad porozumiewaniem się dzieci niepełnosprawnych . Czytelnik może znaleźć tu bogaty zbiór wyników unikalnych badań dotyczących tej problematyki .
W kolejnym rozdziale , czytelnik może zapoznać się z koncepcją nauki mowy w naturalnym środowisku . Wielu ludzi niewątpliwie zainteresuje uzasadnienie tej koncepcji z punktu widzenia psychologii behawiorystycznej i współczesnej psychologii rozwojowej . Natomiast uwagę osób poszukujących wiedzy na temat , jak skutecznie działać , z pewnością zainteresuje przegląd wielu metod nauczania mowy w naturalnym środowisku .
Kto może i powinien prowadzić terapie mowy oraz jak przygotować te osoby do tak trudnego zadania , to problematyka następnego rozdziału książki . Główna rola przypisywana jest tu rodzicom ,



nauczycielom , a także rówieśnikom . Autor w każdym z tych przypadków rzetelnie argumentuje swoje stanowisko , przedstawia
głównie zagraniczne programy szkolenia danej grupy oraz podaje konkretne wskazówki , w jakim celu i w jaki sposób należy takie szkolenie prowadzić .
Gdyby koncepcja nauczania w naturalnym środowisku była tematem publikacji , wówczas w tym momencie ową publikację moglibyśmy uznać za zamkniętą . Dla autora to jednak dopiero punkt wyjścia dla „rozwinięcia własnej koncepcji kształcenia najważniejszej zdolności związanej z opanowaniem języka – kształcenia dialogowej kompensacji” .
Szczegółowe wyniki badań nad skutecznością oddziaływań dydaktyczno – terapeutycznych znajdziemy w rozdziałach od szóstego do dziewiątego . Dla osób , które niezbyt chętnie sięgają do statystycznych opracowań warto polecić wyniki analiz jakościowych.
Całość zamyka dyskusja nad wynikami badań . Przeprowadzona jest ona zarówno z punktu widzenia praktyki i teorii rehabilitacyjnej dzieci niepełnosprawnych , jak i postrzegania edukacji jako dialogu między nauczycielem i uczniem .
Na koniec warto wspomnieć o załączniku , który może okazać się bardzo cenny dla nauczycieli dzieci niepełnosprawnych . Jest nim „szczegółowy program kształcenia dialogowej kompensacji komunikacyjnej” , zawierający zasady postępowania i opisy ćwiczeń kształcących poszczególne umiejętności . W jaki sposób przenieść ten program do codziennych zajęć w szkole specjalnej ? Podpowiedź na te pytanie można znaleźć w drugim załączniku , którym jest program kształcenia nauczycielek w ramach opisanych badań .
Podsumowując , mam nadzieję , ze pozycja ta stanie się inspiracją dla wielu nauczycieli , pedagogów i terapeutów oraz pozwoli spojrzeć na problem kształcenia i terapii mowy od strony wykorzystywania jej w codziennym życiu w najbliższym środo.