„Kto ojczyźnie służy, sam sobie służy" – rozważania na temat istoty patriotyzmu, w ujęciu Jana Kochanowskiego i moich przemyśleniach.

Patriotyzm to wielkie słowo, bliskie sercu każdego człowieka. Oznacza umiłowanie kraju ojczystego, rodzimej ziemi, a także gotowość poświęcenia się dla własnego narodu. Z patriotyzmem wiąże się umiłowanie ojczyzny, duma z jej tradycji i kultury oraz spełnianie obywatelskich powinności. Jest to rodzaj postawy społeczno politycznej opartej na zasadach miłości i przywiązania do ojczyzny, jedności i solidarności z własnym narodem, poświęcanie dobra osobistego na rzecz narodu nie zważając na środki jakich trzeba będzie użyć, zdolność do ryzykowania a nawet poświęcenia własnego życia za naród i kraj. Służyć ojczyźnie każdy powinien zgodnie ze swymi predyspozycjami i wrodzonymi talentami. Na przykład człowiek obdarzony darem wymowy powinien uczyć swoich rodaków zasad współżycia społecznego, poszanowania prawa i sprawiedliwości.

Jan Kochanowski, uznany za jednego z najwspanialszych poetów wszechczasów, jest także uważany za wybitnego przedstawiciela epoki, w której żył. W swoich pracach porusza on często tematy trudne do opracowania, w tym także sprawę patriotyzmu.
Pieśń V Powstała pod wpływem napaści Tatarów na Podole w 1575 r. podczas bezkrólewia, po nagłym opuszczeniu tronu przez H. Walezego. Kochanowski zawarł w niej swoje przemyślenia na temat tego zdarzenia oraz sugestie, jak w przyszłości wzmocnić obronę granic. W reakcji poety na najazd Tatarów na Podole dostrzegamy wzburzenie, żal, wściekłość na napastników oraz myśl o powetowaniu strat i zabezpieczeniu się przed napaścią Turków, silniejszych znacznie od Tatarów. W celu zapewnienia obronności granic Kochanowski proponuje opodatkowanie szlachty, co wyraża słowami: \"Skujmy talerze na talary, skujmy, A żołnierzowi pieniądze gotujmy.\"
Wizerunkiem Jana Kochanowskiego wyłaniającym się z jego utworów jest szlachcic - patriota, czego wyraz mamy w \"Pieśni o spustoszeniu Podola\". Powstała ona pod wpływem napaści Tatarów na Podole w 1575 r. Poeta zawarł w niej swoje przemyślenia i sugestie, jak w przyszłości wzmocnić obronę granic, ale najbardziej emanuje z tego utworu wzburzenie, żal oraz wściekłość na pogańskich napastników. Szlachcic wciąż myśli o powetowaniu strat i stworzeniu nowej, silnej, zaciężnej armii opłacanej z kieszeni współrodaków. Innym jeszcze utworem ukazującym patriotyzm poety jest Pieśń XII. Wprawdzie Jan Kochanowski uważa, że wszystkie zalety stanowiące cnotę są cenne, ale najbardziej ceni on służbę ojczyźnie, co potwierdzają słowa: \"A jeśli komu otwarta droga do nieba, Tym, co służą ojczyźnie\".
Chwalił on i opiewał jedynie ojczystą przyrodę. O miłości do ojczyzny mówi we fraszce “Na dom w Czarnolesie”, gdzie jest dumny z tego, że może mieszkać w Polsce i mówić swoim językiem. To on jako jeden z pierwszych zaczął tworzyć właśnie w języku polskim. Wiele podróżował, znał inne języki, ale kraj, w którym mieszkał, którego czuł się obywatelem była Polska, jego ojczyzna.
Podsumowując, naród, ojczyzna i patriotyzm są to pojęcia, które mają w sobie wielkie znaczenie narodowe. Powinny wywoływać w człowieku –obywatelu odpowiednie uczucia i postawy...Są to pojęcia, które mocno oddziałują na siebie i często użycie jednego z nich wymaga użycia pozostałych. Prawdą jest, że naród może istnieć bez ojczyzny ,ale ojczyzna bez narodu nie. Również naród bez uczucia patriotyzmu nie jest w stanie zapewnić ojczyźnie racji bytu, bo jak można dbać o ojczyznę nie będąc patriotą...Często jest też tak, że kiedy nie ma patriotyzmu i ojczyzny to naród też traci swoją tożsamość i asymiluje się ze społecznością obok której żyje. Wystarczy więc aby równowaga istnienia którejś z tych wartości została zachwiana ,a byt państwa może przestać istnieć...
Dlatego tym bardziej, będąc świadomym wartości tych pojęć, powinnyśmy zadbać o rozwój poczucia świadomości narodowej, zaczynając od siebie, tak, aby z honorem dawać świadectwo swojej przynależności narodowej wśród innych narodów...
Aby być dumnym z tego , że jest się Polakiem !