Bawić ucząc w Oświeceniu.

Czy rzeczywiście w dobie oświecenie uczono bawiąc? Uważam, że tak. Posługując się kilkoma przykładami postaram się to udowodnić.
Ignacy Krasicki jest autorem 22 satyr i 3 poematów heroikomicznych, posługuje się w nich komizmem by uwydatnić przywary ludzkiego charakteru, podleganie obcym wpływom, ułomność systemu państwowego. Krasicki nigdy nie piętnuje poszczególnych osób. Posługuje się śmiesznością jako jedną z form krytyki.

Przykładem może być tu np. satyra "Żona modna", która ośmiesza typ kobiety rozmiłowanej w zbytkach, bezkrytyczne poddawanie się modzie, życie ponad stan. "Pijaństwo"- satyra ta także jest jedynie z pozoru zabawna w rzeczywistości jest ostrą krytyką powszechnego pijaństwa. Satyra "Do Króla" jest mistrzowską formą obrony Stanisława Augusta i krytyką jego przeciwników.
Podsumowaniem sądów Krasickiego o czasach w jakich żył jest satyra "Świat zepsuty" ośmieszająca polskie zacofanie, odejście w niepamięć wszelkich cnót. Utwór ten pełen jest sarkazmu i gorzkiego szyderstwa.

Poemat heroikomiczny "Monachomachia" opowiada o sporze teologicznym między dwoma zakonami przeradzającym się w istną wojnę, załagodzoną dopiero wielkim pucharem wina. W istocie parodia antycznych eposów rycerskich nie jest krytyką samego kościoła a jedynie ujemnych zjawisk panujących w zakonach. Ośmiesza pijaństwo, ciemnotę, nieróbstwo, głupotę i zacofanie. Słowa: I śmiech niekiedy może być nauką, Kiedy się z przywar nie z osób natrząsa, I żart dowcipną przyprawiony sztuką Zbawienny kiedy szczypie a nie kąsa;... są potwierdzeniem wyznawanej przez autora antycznej zasady "Uczyć, bawić, wzruszać"

J. U. Niemcewicz także stosuje się do niej stosuje m.in. w komedii "Powrót posła". Umieszcza tam wątek polityczny. Ukazuje ścieranie się poglądów stronnictwa reformatorskiego i konserwatystów. Proponowane jest zniesienie liberum veto, wolnej elekcji, wprowadzenie dziedziczności tronu, zwiększenie liczby wojska i uwłaszczenie chłopów. Niemcewicz przedstawia również postawę łowcy posagów, przejmującego modę zachodnią, obojętnego wobec kraju. Utwór wykazuje, że jeżeli szlachta będzie niewykształcona, chciwa, darzyła do nieograniczonej wolności, używała zamiast argumentów szabli - "Jak obce wojsko wkroczy, to wszystko pogodzi". Reformatorzy są zdania, iż "dom zawsze powinien ustąpić krajowi.

Ukazując powyższe przykłady uważam, że jak najbardziej słuszne jest stwierdzenie, iż w dobie oświecenia autorzy uczyli bawiąc w swoich utworach.