"Nie ide sam przez zycie" opowiadanie.

W wigilijny wieczór przy wschodzie pierwszej gwiazdki,
Wszyscy wszystkim składają życzenia,
życząc dużo zdrowia, szczęścia i radości.
To co nie osiągalne, by się spełniło,
to co odległe by Twoim było.
Ja życzę Ci z całego serca,
abyś nie musiał przez życie iść sam.



Kiedy w Wigilię Bożego Narodzenia pada śnieg wszystko wydaje się takie spokojne i ciche, mimo że na ulicach panuje nastrój podekscytowania. Atmosfera przesiąknięta jest szczególnym napięciem. Na ulicach ludzie obładowani stosami pakunków spieszą się do swoich domów. W oddali słychać kolędy, spaceruje Święty Mikołaj. Wszyscy składają sobie życzenia wołając: „Wesołych Świąt”. Udziela się niepowtarzalny, radosny nastrój.
Robię ostatnie przedświąteczne sprawunki. Zatrzymuję się przed wystawą z pluszowymi maskotkami. Są takie puszyste, kolorowe i miłe. Już mam biec dalej, gdy nagle spostrzegłam małą dziewczynkę stojącą i przyglądającą się wystawie. Postać wydała mi się znajoma. Była to córka naszej sąsiadki z dołu. Uśmiechnęłam się do niej i zapytałam, co robi o tak późnej porze sama w mieście. Nie odpowiadała, tylko patrzyła na wystawę. Pociągnęłam ją za rękę i zabrałam do domu. Wtedy ona zaczęła mi się zwierzać.
„Wiesz odkąd mój tata odszedł, u nas w domu nic nie wygląda już tak samo. Święta Bożego Narodzenia to nie jest już czas bycia razem. Kiedyś mama potrafiła wrócić szybciej z pracy, aby przygotować 12 tradycyjnych potraw. I wcale to nie były to takie zwykłe dania, a teraz.....”

Wtedy postanowiłam, że musimy ich zaprosić do siebie na Wigilię.
Nakryliśmy białym obrusem stół. Nie zabrakło na nim karpia, pierogów z kapustą i grzybami, czerwonego barszczu z uszkami, śledzia, sernika i piernika. Pod obrusem obowiązkowo umieściliśmy sianko, aby upamiętnić żłóbek-miejsce narodzin Chrystusa.

W Wigilijny wieczór nikt nie może być sam. Wszyscy są sobie bliscy, zapominamy o kłótniach i sporach. Święta to czas radości i wybaczania sobie krzywd. To taki czas postanowień. Próba rozpoczęcia i uporządkowania swojego życia od nowa.
Mama Kasi była bardzo szczęśliwa, tak jak i sama dziewczynka, a gdy znalazły prezenty pod choinką radości nie było końca.

Po rozdaniu prezentów rozpoczęło się wieczorne śpiewanie kolęd. Niejedna osoba śpiewająca „Bóg się rodzi” uroniła łzę.
Dla Kasi i jej mamy były to wspaniałe święta i zapowiedz nowego życia. Był to czas pełen miłości, radości i szczęścia, w którym spełniają się najskrytsze marzenia.
Nasze sąsiadki nie idą już przez życie same, mają przyjaciół, na których mogą liczyć.

Dla nas święta te były wyjątkowe i sprawiły nam ogromną radość, pomogliśmy osobom, które były bardzo samotne.
Życzę Wam najpiękniejszych i najmilszych Świąt Bożego Narodzenia. Niech przyniosą Wam miłość, szczęście i spokój oraz moc wspaniałych wrażeń. Bardzo bym chciała, abyście nigdy nie musieli spędzać Świąt Bożego Narodzenia w samotności.