Jan III Sobieski - biografia

Jan III Sobieski uczestniczył chyba we wszystkich ważniejszych wojnach w XVII w. Toczył walki z Tatarami, Kozakami, Turkami, Moskwą, Szwedami. Urodził się 17 sierpnia 1629 roku na zamku w Olesku, jako drugi syn Jakuba Sobieskiego i Teofili Daniłowiczówny - dziedziczki fortuny Zamoyskich. Jan i jego brat Marek otrzymali staranne wykształcenie. Studiowali w Krakowie w Kolegium Nowodworskim, później na Wydziale Filozoficznym Akademii Krakowskiej. Po pewnym czasie udali się w podróż po Europie. Zwiedzili: Niemcy, Francję, Anglię i Holandię. Po powrocie do kraju Jan na stałe związał się z wojskiem. Walczył pod Bresteczkiem przeciwko Chmielnickiemu. W tym czasie stał się spadkobiercą fortuny Sobieskich ponieważ brat Marek zginął w bitwie pod Batohem. W 1654 roku brał udział w poselstwie do Turków. W czasie potopu szwedzkiego przeszedł na stronę Szwedów. Jednak już w marcu 1656 roku znalazł się w służbie Jana Kazimierza. Zasłużył się w bitwie pod Warszawą i otrzymał godność chorążego koronnego. Ta godność otwierała pole do buławy hetmańskiej. Pobyt na dworze króla Jana Kazimierza była wielką szkołą polityki dla Jana. Po śmierci hetmana polnego koronnego Jerzego Lubomirskiego, Jan Sobieski przejął buławę hetmańską. Jeszcze tego samego roku pokonał siły kozacko-tatarskie pod Podhajcami, co przyniosło mu szacunek w oczach szlachty. W 1669 kiedy królem został Michał Korybut Wiśniowiecki, Sobieski stanął po stronie przeciwników króla. Aczkolwiek wojna z Turcją która wkrótce wybuchła przyczyniła się do zgody z monarchą. W 1673 pokonał wojska Tureckie pod Chocimiem i dzięki temu zwycięstwu w 1674 roku, rok po śmierci Wiśniowieckiego, został królem Polski. Jako monarcha dążył do wzmocnienia Polski nad Bałtykiem. Związał w tym celu nasz kraj ze Szwecją i Francją przeciwko Brandenburgii. W 1675 roku podpisał tajny sojusz z Francją. Na jego mocy Polska miała poprzeć Francję w wojnie przeciwko Brandenburgii i Austrii. W zamian za to Polska otrzymałaby Prusy Wschodnie i Śląsk. Francja zgodziła się także pośredniczyć w rozmowach z Turkami. Niewiele one jednak dały. I już w tym samym roku Sobieski zwycięża pod Lwowem. Wojnę kończy układ w Żórawnem (24.09.1676). Polska odzyskała 2/3 Ukrainy. Po rozwiązaniu kwestii Tureckiej Sobieski kontynuuje swoją politykę antyhabsburską, zawierając w 1677 roku układ ze Szwecją przeciwko Brandenburgii. Polska i Szwecja miały walczyć przeciwko niej za pieniądze francuskie. Jego plany napotkały jednak ogromne trudności. Zmuszony w 1683 roku podpisał sojusz z Austrią który w tym samym roku zaowocował ostatnim świetnym zwycięstwem Rzeczpospolitej szlacheckiej. Sobieski cieszył się ogromnym szacunkiem u swych poddanych oraz cudzoziemców odwiedzających Rzeczpospolitą. Król planował zreformować państwo co wiązało się z ogromnym sprzeciwem szlachty, przez co stary, opuszczony król stał się pod koniec życia małostkowy i chciwy. Był mecenasem sztuki wzniósł wspaniałą rezydencje w Wilanowie, oraz kościoły Kapucynów i Sakramentek w Warszawie, jako wota pary królewskiej, za zwycięstwo wiedeńskie. Król Jan III zmarł 17 czerwca 1696 roku, pochowany został na Wawelu.