Mowa pochwalna domu

Miejsce z którym jesteśmy związani od naszego urodzenia to nasze rodzinne gniazdo. Właśnie dom to nasza oaza spokoju, tutaj też czujemy się swobodni, rozluźnieni i zrelaksowani tu przelewamy pierwsze łzy, poznajemy smutki i radoście , do niego tęsknimy, do niego wracamy.
To dom wywiera na nas silne odczucia zarówno te pozytywne jak i te negatywne. Wiele wspomnień z dzieciństwa wiąże się z miejscem, gdzie mieszkamy, podwórkiem oraz osobami przebywającymi z nami. Tutaj każdy może czuć się sobą.

Dom jest to wspaniałe miejsce które w swej stosunkowo nie wielkiej powierzchni gromadzi kilku ludzi tworzących rodzinę czyli ojca, matkę, syna, córkę, najczęściej spotykających się przy stole. W nim można się czuć spokojnym i swobodnym ponieważ dom to miejsce w którym jak pisał Ch. Morgenstern „ Dom to nie miejsce, gdzie mieszkasz, ale miejsce, gdzie ciebie rozumieją”. Każdy domownik tworzy swój osobisty świat do którego nikt niepożądany nie może się wedrzeć i zakłócić panującej w nim harmonii zgodnie z myślą księdza Józefa Tischnera \"Ale dom to jednak dom: tutaj każdy powinien czuć się sobą u siebie\".

Tęskniąc za domem brakuje nam wielu rzeczy, które kochamy: ludzie którzy się w nim znajdują, atmosfery domowego ogniska, kominka, posiłków z rodzinnych przepisów, wygodnej kanapy, ciepłej herbaty, koca, ciepłej kąpieli.

Dom musi stać na mocnych fundamentach, ponieważ one go utrzymują, trzeba o niego dbać w końcu daje nam schronienie przed zimnem, deszczem, śniegiem. Musi być przede wszystkim czysty aby nie gnił i dawał nam wypoczynek, nie musi być najpiękniejszy, strojony ale ważne żeby był zadbany i w miarę możliwości estetyczny, żeby odwdzięczył nam się dobrym samopoczuciem, które nabywamy po przekroczeniu jego progu.

Godne uwagi jest to że dba o jakże potrzebną nam higienę. Przecież każdego dnia udajemy się umyć zęby, twarz a pod koniec dnia obmywamy nasze spocone ciała pod prysznicem bądź w wannie.

Wspaniałością domu jest to, że zapewnia on nam ciszę i spokój, kaja zszarpane nerwy po ciężkim dniu, izoluje od reszty świata bo w nim czas płynie inaczej jak by wolniej bez szaleńczego pośpiechu który stał się za sprawą postępu technologicznego bardzo powszechny.
A więc Dom jest miejscem magicznym do którego każdy chce wracać, myśli o nim ciepło. Powracając w jego skromne progi regenerujemy siły i nabieramy ochoty do dalszej „walki z życiem”.