Po długim tygodniu, pełnym mozolnej pracy i nauki, nastały wreszcie długo oczekiwane ferie. Pierwszy raz od dłuższego czasu mogłam nareszcie odpocząć. Stres i ciągły pospiech pozostawiłam przez chwilę daleko. Chciałam zapomniec o zyciu w mieście, o rzeczywistości, porzucić gdzies ten mieszczanski zgiełk, chaos i wyjechać do babci na wieś.
Sobotnie przedpołudnie spędziłam jak przed laty. Siedziałąm na moim ukochanym drzewie, które zawsze leczy moje smutki. Dookoła było bielutko, czyściutko i spokojnie. Myslałam troche o swoim zyciu, o planach na przyszłośc, o tym, że juz niedługo opuszczę gmach ukochanej szkoły i wyrusze w nieznane, dalsze odkrywanie świata. Studia przyniosa za soba wiecej obowiązków, nauki, wyjazd z rodzinnego miasta, poznawanie nowych ludzi. Będę musiała umiec zachowac się w nowych sytuacjach. To będzie moja mała szkoła odpowiedzialnmości...a moze nawet mała szkoła zycia. Poprzeczka jaką stawiaja nam dorośli, będzie wciąż wędrować wyżej. Ich oczekiwania będą wzrastać, a my bedziemy musieli temu sprostać.
Zimne policzki przytuliłam do chropowatej kory, ciepłymi rekawiczkami objełam gruby konar i coraz głebiej zatapiałam sie w zadumie. Powróciły wspomnienia tych lat, kiedy jako mała dziewczynka, ubrana w letnią, zwiewną sukienkę, odsłaniającą liczne siniaki i zadrapania, biegałam wokół tego drzewa. Wraz z siostra wspinałysmy się po nim, a wieczorami wśród długich obwisłych gałęzi bawiłysmy się z psem sąsiada... Pamietam ile tkwiło we mnie energii, jak bardzo wierzyłam w to, że wszystko dookoła jest takie proste i kolorowe. Chciałabym, aby czas kiedy jesteśmy sympatyczni, bezinteresowni; pełni ufności i wiary w to, że świat jest dobry, nigdy nie przeminał. Marzy mi sie, żeby wszysyc ludzie byli takimi małymi dziećmi, które potrafia się cieszyć z każdego usmiechu i kazdego drobiazgu; od których nie wymaga sie więcej niz mozna wymagac od małych dzieci.
...Nagle z rozmyslań obudził mnie dobiegający z daleka znajomy zapach. Kiedy zmarznieta weszłam do domu, akurat przygotowywano obiad. Wszyscy zasiedlismy za duzym stołem. Na okrągłym półmisku leżały jeszcze ciepłe babcine pierogi z jagodami... i chyba tylko ich pyszny smak nigdy sie nie zmini...
Przeczytaj podobne teksty
Opracowania powiązane z tekstem
Czas czytania: 2 minuty
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Zgodnie z misją, Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne i sprawdzone treści edukacyjne.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.