Początki świata w mitologi greckiej i w Biblii - porównanie.

Gdy czytamy różne mity o powstaniu świata i człowieka, bezwiednie porównujemy je z tkwiącymi w świadomości katolickiej opowieściami biblijnymi. Wyciągając wnioski z tych porównań, dostrzegamy wiele podobieństw. W obu wersjach na początku przed dniem strwożenia była bezładna mieszanina żywiołów, którą akt strwożenia uporządkował, Stwarzanie nie było czynem jednorazowym, ale odbywało się etapami. Złoty wiek Greków przypomina biblijny Raj, z którego pierwszych ludzi wygnało nieposłuszeństwo, Zerwanie jabłka z drzewa wiadomości przypomina otwarcie puszki Pandory. Dobry, miłosierny Prometeusz przypomina Chrystusa itd. Podobieństwa te wynikają stąd, że mity, i Biblia są dziełami bardzo starymi, powstawały w czasach, gdy człowiek nie wiele wiedział o świecie, więc tłumaczył sobie nie zrozumiałe zjawiska w sposób baśniowy, fantastyczny, symboliczny. Różnic jest jednak więcej. Przyczyną są zapewne inne wierzenia religijne i odmienny charakter opowieści. Judaizm i chrześcijaństwo są to religie monoteistyczne z jednym, wiecznym, wszechmogącym Bogiem, stworzycielem świata i człowieka, dawcą praw i moralności, dobroczyńcą ludzkości. Religia Greków jest politeistyczna, bogowie powstawali wraz ze światem, byli okrutni, amoralni, walczyli ze sobą o władzę, występowali przeciwko ludziom. Mitologia jest wytworem ludzkiej wyobraźni, a więc ludzie przenieśli do niej swoje wyobrażenia. Pismo święte jest dziełem Boga, który przemawiał przez proroków. Kierując swój przekaz do konkretnych ludzi, musiał go dostosować do ich poziomu umysłowego i emocjonalnego, dlatego przemawiał za pomocą obrazów i symboli. Najistotniejszą różnicą jest dydaktyczna, moralizatorska, poruszająca wymowa Biblii, głoszącej podstawowy dogmat o nieskończonym Bożym miłosierdziu, dobroci i miłości, otaczającej człowieka, którego podstawowym obowiązkiem jest dążenie do Boga, do doskonałości i prawdy, do zasłużenia sobie na miano dziecka Bożego.