Wpływ termodynamiki na środowisko naturalne.

Na środowisko naturalne oddziałują przede wszystkim:
· produkty spalania paliw, a więc pochodzące z obiegu paliwowego elektrowni. Należą do nich: spaliny, zawierające popiół lotny (pył), dwutlenek siarki, tlenki azotu, tlenek i dwutlenek węgla, żużel spod kotłów, odpady i ścieki z instalacji odsiarczania spalin (pylenie występuje również w procesach transportu, składowania i rozładunku paliw)
· hałas towarzyszący przy rozładowaniu, kruszeniu węgla, wytwarzany przez wentylatory, sprężarki
· ścieki przemysłowe, które wytwarzane są przy uzdatnianiu wody do obiegu parowego i do obiegu chłodzącego oraz z instalacji odsiarczania spalin, a także podgrzewanie wody w rzekach (jeziorach) w przypadku otwartego obiegu chłodzenia turbin. Chłodzenie w obiegu zamkniętym- wentylatorowe, kominowe- jest źródłem hałasu i roszenia przyległych terenów.
· obieg elektryczny poprzez hałas transformatorów i silników oraz oddziaływanie pól elektromagnetycznych.

Dla środowiska naturalnego istotne jest, aby zmiany obciążenia poszczególnych bloków elektrowni (wykonywane z konieczności w szerokim zakresie) odbywały się przy zachowaniu wysokiej sprawności przetwarzania energii chemicznej paliwa i uwzględnianiu standardów pracy instalacji służących ochronie środowiska. Awarie zasilania urządzeń elektrycznych mogą powodować wyłączenia urządzeń ochraniających środowisko, a w skrajnych przypadkach - mogą być powodem katastrof o niewyobrażalnych rozmiarach.

Dostosowanie kluczowych polskich elektrowni umożliwiło włączenie Krajowego Systemu Elektroenergetycznego do systemu elektroenergetycznego państw Europy Zachodniej. Nikt nie zdaje sobie sprawy, jak ważna dla ochrony środowiska jest sprawność pracy elektrownianych bloków energetycznych. Wyższa sprawność obniża wskaźnik jednostkowego zużycia energii chemicznej paliwa netto, a to - mówiąc najprościej - oznacza, że przyrostowi ilości produkowanej energii elektrycznej nie musi towarzyszyć wzrost ilości spalanego węgla. Zyskuje na tym środowisko naturalne. Ciągła analiza zmian parametrów i wskaźników przyczynia się do podejmowania działań zwiększających sprawność wytwarzania energii elektrycznej i ciepła. W ostatnim okresie podjęto działania, które zwiększają sprawność kotłów; ograniczaniu zużycia energii elektrycznej na potrzeby własne elektrowni; m.in. zmniejszono liczbę pracujących zespołów młynowych na poszczególnych blokach oraz zoptymalizowano pracę instalacji odsiarczania spalin. Osady z mechanicznej oczyszczalni ścieków służą rekultywacji składowisk, natomiast osady z oczyszczalni mechaniczno-biologicznej wykorzystywane są do produkcji kompostu. Złom i makulatura odstawiane są jako surowce wtórne, a odpady niebezpieczne, takie jak: zużyte lampy rtęciowe, świetlówki, akumulatory itp. kieruje się do utylizacji w wyspecjalizowanych firmach. Zużyte oleje sprzedawane są do wykorzystania w rafinerii.
Dziś znaczna część ciepła jest bezpowrotnie tracona w związku z wytwarzaniem energii elektrycznej w procesie kondensacyjnym.

Te niekonwencjonalne źródła energii można podzielić na: źródła odnawialne i nieodnawialne:

1. Odnawialne źródła energii elektrycznej: energia słoneczna, energia wiatru, wpływów morskich, fal morskich i energia cieplna oceanów (maretermiczna)
2. Źródła nieodnawialne: wodór, energia magnetohydrodynamiczna i ogniwa paliwowe. Energię wewnętrzną ziemi (geotermiczną) można zaliczyć do obu rodzajów źródeł: gejzery są źródłem nieodnawialnym, energia gorących skał zaś jest energią odnawialną.

Wykorzystanie prawie wszystkich niekonwencjonalnych źródeł energii elektrycznej jest związane z minimalnym, bądź nawet żadnym wpływem na środowisko. Z tego względu stanowią bardzo atrakcyjną alternatywę w stosunku do konwencjonalnych źródeł.