Ocena XX wieku

„Wiek XX będzie nieporównywalnie lepszy od naszego, a ideały równości i braterstwa wreszcie spełnią się.” Te słowa nas temat XX w. Powiedział B. Prus. Wielu dziewiętnastowiecznych ludzi wiązało z XX w. Wiele nadziei, widzieli go bez nieszczęść i pełnego pokoju. Czy my, żyjący w XXI w., znający dokładną historię minionego stulecia możemy się zgodzić ze stwierdz. Prusa? Czy wspomniany wiek był naprawdę dobry, pełen równości, braterstwa, zgody międzyludzkiej? Sądzę, że lit. XX w. B. Dokładnie obrazuje wiek chyba najgorszy w dziejach ludzkości. Stulecie to liczyło ogromną ilość konfliktów międzynarod., w przeciągu zaledwie 30lat odbyły się dwie wojny św., które poniosły za sobą miliony zmarłych. Wiek XX to także wiek państw totalit., które się opierały na zakłamaniu i obłudzie.

W I poł, XX w. Został wydany utwór F Kafki pt. PROCES. Jest to książka opisująca życie Józ. K., który pewnego dnia zostaje aresztowany bez znanego mu powodu.Przez cały utwór bohater jest przesłuchiwany, a każdy budynek kryje w sobie kancelarię prawniczą. Kafka w swej książce przedst. Cały świat postawiony w stan oskarżenia, zdominowany przez wszechogarn. Kompleks winy. Nad każdym najdrobniejszym elementem świata panuje system sądowniczy, wszędzie toczą się jakieś procesy, wciąż zapadają wyroki.
Jest to obraz państwa totalit. , w którym nie ma miejsca dla jednostek. Takie wartości jak uczucie, intymn., prywatn. Zostały podporządkow. systemowi. Bohater nie czuje się nigdzie bezp. Jego mieszkan., miejsce pracy, czyli bank narażone są na rewizje i najście funkcjonariuszy. Urzędnicy kancelaryjni nie oddychają zwykłym powiet., bo ono ich dusi, oddych powiet. Kancelarii. Ludzie, którzy licznie czekają na swe procesy, trakt. Są jak zwykłe insekty. Nikt nie liczy się z prawami jednostki do wolności i swobody, wszędzie domin. Wyobcow. Człowieka i przeraż samotność.

Świat przedsta. Prze Kafkę to świat koszmarnego chaosu moralnego, w którym rządzi kłamstwo, siła i bezprawie. Człowiek nie ma szans spotkać się z przyjaźnią, czeka go jedynie wrogość i nienawiść.

Kolejne utwory, które opisują przerażającą sytuację panującą w wieku XX, to utwory dotyczące II w. Św.
Wojna to wszechogarn. Zło, niesie za sobą miliony niewinnych ofiar, które ucierpiały zarówno fiz., odnosząc liczne rany lub śmierć, a także psych., gdyż większość, która przeżyła już na zawsze zmieniła swoje spojrzenie na otaczaj. Ich rzeczywist.

Jednym z wielu pisemnych dowodów na to, że wojna dokonała tak przeraż. Spustoszeń są OPOWIAD. Borowskiego. W swej książce autor umieszcza kilka opow., które przedstaw. Prawdę o obozie i o człowieku.

Wojna to niszczycielka, która zatarła granice między dobrem a złem. Człowiek gubił się w tym, nie widział tej granicy, postęp tak, aby tylko było na jego korzyść. Te działania były niemalże zawsze złe i odbyw. Się kosztem innych.

Wg Borowskiego obóz to miejsce, gdzie nie istniała przedwojenna moralność natomiast więźnia było przeżycie. Zmieniało to człowieka. Bliźni stawali się konkurent. , nie było miejsca na litość. Niewolnicy działali pod wpływem instynk., zupełnie tak jak zwierz., które zabijają słabszych, aby odebrać ich jedzenie.
Głód w obozie ma największą siłę niszczenia i jest na tyle przeraż., że ludzie patrzą na siebie jak na obiekt do zjedz. Ludzie zlagrowani zatracili całkow. Swe człowieczeństwo. Najtragiczniejszy jest fakt, że Niemcom udało się „poszczuć brata na brata”. Borowski pokazuje nam sytuację, gdy syn popycha własnego ojca do gazu, aby nie podpaść swojemu przełożonemu. Robi tak. gdyż pomoc dla ojca skończyła by się karą cielesną lub nawet śmiercią dla więźnia. Przeraż. Jest też czyn matki, która wyparła się własnego dziecka, aby uchronić się przed śmiercią i tym samym skazać je na „gazową komorę”.

Wojna zmieniła w tamtejszych ludziach ich spojrzenie i stos. do śmierci. Była ona na porządku dziennym, a człow.przechodził obok niej bez wzruszenia czy żalu, wręcz traktuje ją jak zabawę. Dowodem na to jest wypowiedź mężcz., pracującego przy paleniu ciał, którego Borowski opisał w opow. „U nas w Auschw.” Mężcz. Ten opowiada o nowym spos. palenia ciał:
Tragizm wojny spowodował całkow. Wyczłowicz. Śmierć była sprawą normalną i codzienną.

Te same probl. Opisuje Nałkow. W swej książce pt.: „Medal.” Autorka b. Dokładnie przedst. Swoim czytelnikom mechanizm zbrodni ludobójstwa.
II poł. XX w. Żyli tak okropni ludzie, jakimi byli hitlerowcy. Mordowanie ludzi było dla nich rodz. Rozrywki, sprawdzianem własnych możliwości, a przede wszystkim dobry interes. Ludzie zdrowi i silni wykorzyst. byli do pracy jaką była np. praca w fabrykach amunicji lub przy zakopyw. Ciał swych rodaków, jak bohater opowiad. „Człowiek jest mocny”. Ciała najpierw były przeszukiwane, a dobytek zmarłych zasilał kasę Rzeszy. Ci, którzy nie nadawali się do roboty byli po prostu usuwani., bo Niemcom nie opłacało się utrzymywanie ich. Chorzy byli nieprzydatni, dlatego też więźniowie ukrywali swe dolegliwości, aby tylko ich nie usunięto. Tak też było w przypadku Dwojry Ziel., bohaterki jednego z reportaży Nałkows., która niemal niewidoma pracował po 12 godz. dziennie.

Ciała zamordow. Więźniow. Traktow. Jako surowiec, wykorzyst. do produkcji mydła i nawozów. Taką „fabrykę” prowadził prof. Spanner. Więźniowie byli materiałem do eksperym.: otwierali rany, wyrabiali praktykę na kobiet.

O tragizmie wojny pisali również Kolumbowie. Mianem tym nazyw. Ludzi ur ok. roku1920. Tak więc kiedy wybuchła wojna mieli oni zaledwie 20 lat.

Jednym z bardziej znanych przedst. Tego pokol. Jest K.K.baczyń. W swoich wierszach bardzo dokładnie opisuje swoje odczucia związane z tragizmem wojny.
Obraz czasu, w jakim przyszło żyć całemu pokol. Kol., dał Baczyń. W wierszu pt. „Pokol.”. Poeta opisuje przyrodę, która również w czasie wojny rodzi bujnie, jednak jej bogactwo już tak nie cieszy jak w czasie pokoju. Urok świata przysłanie świadomość, że ziemia obrodziła tak obficie, bo karmiona jest ludzką krwią, a za nawóz służy jej ludzkie ciało. Również błękit nieba, zwykle piękny, romantyczny w czasach tak okrutnych jest przeraż. I straszny. Ludzie wiedzą,żę stamtąd może nadejść śmierć. Naloty wyrywają śpiących ze snu ciężkiego i pełnego koszmarów.

W takim świecie przyszło dojrzewać młodemu pokol. , przyszło mu zdobywać dośwoadcz. Życiowe. Pozbawia ich młodości, zabrano wiarę w jednoznaczne wartości, nauczono, że nie ma sumienia, litości. i miłości. Nauczono zapominania, co dzieje się w wojennej rzeczywistości. Czy po takiej lekcji, po tym jak było się świadkiem upadku wszelkich wartości, można jeszcze wrócić do normaln. życia? Jest to pyt. związane z problemem skażenia złem normalności., którzy przeżyw. koszmar wojny zostają naznaczone piętnem cierpienia, które upodabniają ich do „złych troglodytów”. Czyli takich, którzy cofnęli się i nie respektują żadnych norm. Ze skamieniałym z bólu sercem, mając w pamięci obraz pomordow. Bliźnich, młodzi chłopcy ruszyli do walki przeciw czołgom, karabinom, samolotom, mając świadomość konieczności śmierci niosącej za sobą ciszę i zapomnienie.

Wiek XX to wiek wyjątkowej nienawiści Niemców do społ. Żydowskiego. To właśnie oni byli na masową skalę wyniszczani przez ludzi III Rzeszy. Marek Edelman to postać, która zainspirowała Hannę Krall do napisania książki. Tak powstała „Zdążyć przed P.B”, która to porusza temat śmierci, cierp. I godno. Ludzkiej, poniżania i upadlania ludzi przez hitlerowskich oprawców.

W nieludzkim czasie wojny, gdy nie można było godnie żyć, trzeba było choć godnie umrzeć, a to nie było łatwe. Niemcy sprawili, że życie stało się koszmarem. Co dzień człow. Był poniż., trakt. Brutalnie, cierpiał głód i z głodu, bólu, nienawiści tracił swą godn. Chcąc przetrwać zaczynał zachow się jak zwierzę, często kończyło się to aktami kanibal.
Szczególnie brut. Odbywa się upadlanie ludzi w getcie. Niemcy czuli się tu absolutnie bezkarnie. Niestety naród żydowski przyjął wobec oprawców post. Bierną i pozwolił się na Umschlagplatzu. I pozwalali się wywozić na śmierć. Nikt nie wierzył w plotki o zagazowywaniu , gdyż tak wielka zbrodnia nie mieściła się w wyobraźni ludzi. Niemcy z zabijania uczynili doskonale zorganiz. Proces mający na celu wyelimin. Niepotrzebnych jednostek.

Wybuch powst. W getcie był walką nie o życie, lecz o godną śmierć. Godna śmierć to umieranie z bronią w ręku, na oczach wszystkich. Każda śmierć była lepsza niż masowe, okrutne zagazowanie. Wybierano nawet zgon poprzez samobój. Lub wstrzykiw. Sobie truciznę.

W dzisiejszych czasach niewielu z nas chciałoby umrzeć.Niewielu z nas miałoby odwagę samemu odebrać sobie tę wartość jaką jest życie. Dlatego tak ciężko jest nam zrozumieć wybór tamtejszych skazańców.

Wiek XX, tak jak już wspomniałam, to wiek państw totalit., które opierały się przede wszystkim na fałszu, obłudzie i oszustwie. Przed takimi systemami funkcjonowania państw ostrzega nas G.Orwell. w swych utworach „Rok 1984” oraz „Folwark Zwierz.” Podstawowym elem. Działania takiego państwa jest tzw.”kult jednostki”. Orewell dokładnie nam to ukazuje w swych książkach. W „Folwarku” takim przywódcą, który miał największe poważanie wśród zwierząt na farmie był Napoleon. Natomiast w „84” taką doskonałością był dla większości Wlk. Br. Ludzie kochali nie wiedząc, że tak naprawdę WLK. Br. Może nie istnieć, a stanowić „przykrywkę” dla rządzącej partii. Państwo ukazane w „84” jest doskonale zorganizowane. Każdy obywat. Jest przez cały czas inwiligow. Za pomocą teleekr., które znajd. Się w każdym pomieszcz. Pozbawia ich to jakiejkolwiek prywatn. I intymn. Na domiar złego obywat. Są do tego stopnia kontrol., że każda ich mina może być uznana prze Pol. Myśli za niestosowną, a to doprowadzić może do likwidacji. Tak więc każdy, kto myślał o nienawiści do Wlk. BR, a mimo wszystko chciał pozostać przy życiu, musiał mieć każdą minę dokładnie przeczwicz. , aby się nie zdradzić. Udawać należało także przed wspólpracown., sąsiadami, a nawet przed najbliższą rodziną, ponieważ nikt nie był godny zaufania, a donieść Pol. Myśli mógł nawet własny syn. Więzi rodzinne były całkowicie zniszczone, a rodzina służyła jedynie prokreacji. Dzieci były wychowyw.

Państwo totalit. To kłamstwo. Partia wciąż okłamywała ludzi. Większość z nich nie była tego świadoma,a ci, którzy mieli jakiekolw. Pojęcie o oszustwie nie sprzeciwiali się , tylko je akceptowali. Co dzień partia podawała informacje o polepszaniu się sytuacji finans., gosp. Państwa, mimo iż całkowicie mijało się to z prawdą, a państwo pogrąż. Się w coraz to większych problemach.

Podsumowaniem wieku XX jest wiersz W.Szymb. pt. „Schyłek wieku”. W początkowych strofach poetka pisze o nadziejach związ. Z tym wiekiem. Mówi, że miał być lepszy, bez wojen, bez głodu, ludzie mieli żyć w dostatku, bez biedy. Było zupełnie inaczej. Stulecie to przecież pełne było wojen, konfliktów, tysiące ludzi umiera z powodu głodu, często dlatego, że są ubodzy i nie mają pieniędzy na zakup jedzenia. Szymb. Wspomina o wieku,w którym prawda miała zwyciężać kłamstwo i fałsz. Człowiek miał być dobry i silny, ale dobra i siła to wciąż dwie różne wartośi. Siła to zło i wykorzyst. jest dla własnych korzyści, a nie do pomocy bezbronnym. Natomiast dobro jest krytykow. Dobrzy ludzie uważani są za głupców, świadczy ona o ich naiwności i słabości. Szymb. Podkreśla wszechobecn.głupoty, która stanowi zagroż dla wspóczesn. Świata i nawet mądrość nie jest tego w stanie zmienić, gdyż ma niewielki wpływ.


To, co opisałam w swojej pracy to same okropieństwa. Niestety wiek XX niesie za sobą jeszcze więcej nieszczęść i tragedii. Oprócz wymienionych wojen i totalit., stulcie to odkrywa przed nami swą ciemną str. W postaci chorób, wobec których nowoczes. medycyna jest bezradna. Przykładem tego jest rozprzestrz. Się na całym świecie choroba zw. AIDS,a także wiele innych chorób, na które nie wynaleziono dotychczas skutecznych leków.

Schyłek XX w. To także pościg za pieniądzem. W latach tych dokonał się największy postęp we wszystkich dziedzinach życia. Mimo iż ludzie dokonali już wiele, wciąż dążą do dalszego rozwoju i ulepszania świata. W zalewie tych sprawi wiecznej pogoni, człowiek coraz bardziej zaniedb. Swe rodzinne obowiązki. Wielu młodych ludzi decyduje się nie mieć dzieci stawiając tym samym na własną karierę. Powoli zatraca się taka wartość jaką jest miłość do bliźniego.

Lit., do której odwoł. Się w swojej pracy, przedstawia XX stulecie w b. Negatywn. Świetle, pisząc o wyczłowieczeniu i zatrac. Wszelkich wartość mor. Jednak wiek ten niesie za sobą wiele osiągnięć, które pomagają nam wszystkim w życiu codziennym. To przed wszystkim wysoki rozw.medyc., który umożliwia ratow. Życia ludzk. Oraz zwalczać chorób, co we wcześniejszych latach było niemożl. Doskonale rozw. Się także technologia, dzięki której mamy możliw. Komunikow. Się z ludźmi z całego świata czy przesyłania danych, a komp stoi niemalże w każdym domu krajów wys. Rowzin. Co więcej, ludzie mają szansę podróżowania w kosmos.


Jednoznaczna ocena wiekuXX jest moim zd. Niemożliwa do dokon. Oceniać należy z punktu widz. Pokol, które żyło w różnych okresach tego stulecia. Tak więc ludzi żyjący w I pol dwudz stul. Prawdopod. Dokonaliby tej oceny w spos. Negat. W latach odbyły się przecież 2 woj. Św., w wielu państwach panował sus. Total. Ludzie tamtych czasów nie mieli dużych szans na zdobywanie własnych celów zawodowych, wiele marzeń nigdy nie doszło do skutku. Zamiast ... musieli chwycić za broń i walczyć z wrogiem lub musieli uciekać przed najeźdźcą.

W II poł. Również było wiele konfliktów, jednak nie rozszerzyły się one na tak wielka skalę, jak w przypadku I poł.
Dla ludzi żyjących w schyłku XX w, urodzonych w jego II poł., lata te były niewątpliwie pomyślniejsze. Wystarczy spytać samego siebie: czy było nam dobrze przez te wszystkie przeżyte lata? Wys. Jakości samochody, daleko posunięta medyc., tysiące osiągnięć techn. Myślę, że z tymi rzeczami wiąże się koniec XX stulecia.