Obrona Antygony.

Drodzy koledzy i koleżanki
Zebraliśmy się tu wszyscy, aby wspólnie osądzić postępowanie Antygony. Przypadł mi w udziale zaszczytny obowiązek obrony oskarżonej. Czynię to z przekonaniem o jej słusznej decyzji. Chciałabym abyście i Wy, szanowni słuchacze, zastanowili się nad tym co teraz przeczytam i spokojnie osądzili Wasz stosunek do Antygony ...

W Tebach doszło do bitwy. Obaj bracia Antygony polegli w tzw. bratobójczej walce. Kreon, człowiek zaślepiony chęcią bycia królem potężnym i sprawiedliwym, zabrania pochówku jednego z braci. Antygona staje przed trudnym wyborem między dwoma racjami, z których obie są równie ważne i sprzeczne ze sobą. Myślę, że każdy z nas stawał lub stanie kiedyś przed takim wyborem. Niekiedy jest to błahy problem, a czasami od naszych decyzji będzie zależało nasze przyszłe życie. Antygona, jako kochająca siostra, wierna prawu boskiemu, czuje się zobowiązana do pochowania i uczczenia zwłok brata, Polinejkesa. Dziewczyna postanawia sprzeciwić się zakazom Kreona, a tym samym nie łamie świętych przykazań bogów. Dobrowolnie skazuje się na śmierć i przyjmuje swoją karę z pokorą.

Postać Antygony jest swoistym przykładem postawy życiowej dającej spokój i harmonię. Więzy rodzinne pełnią ważną rolę w jej życiu. Bohaterka udowodniła nam, że do końca powinniśmy być wierni swoim przekonaniom, bez względu na konsekwencje. Dla Antygony tą najważniejszą wartością była miłość do brata.

Moim zdaniem Antygona dokonała słusznego wyboru, gdyż nie zważając na późniejsze konsekwencje swojego czynu, wybrała pochówek zwłok swojego brata, przez co postąpiła zgodnie ze swoim sumieniem i prawem boskim. Z przyjemnością muszę przyznać, że moje przekonania pokrywają się z jej poglądami i czynami. Decyzja tej dziewczyny jest w pełni uzasadniona i uważam Antygonę za niewinną!