Rozprawka: Czy nauki przedstawione w Dziadach II są nadal aktualne?

W dzisiejszych czasach młodzi ludzie doceniają takie wartości jak przyjaźń, rodzina, pasja czy miłość. Różnią się one od tych z czasów Adama Mickiewicza. Nie zmienia to faktu, że nauki przedstawione w „Dziadach” są nadal aktualne. Proponuję najpierw rozważyć, czym są przesłania moralne. Są nimi nauki o życiu, zazwyczaj dotyczące postępowania ludzi w stosunku do innych bądź sytuacji życiowych.

Jak zauważyłam, niektóre osoby oczekują pomocy od innych, po odwróceniu się od nich w trudnej sytuacji. Jest to dość częste zjawisko w obecnych czasach. Istnieje wiele przykładów takiego zachowania; w życiu codziennym jak i w literaturze. W „Dziadach” (części 2) Widmo Złego Pana za życia traktowało ludzi okrutnie i nieludzko. Jego sługa przyszedł na święto dziadów jako kruk i opowiedział wieśniakom, jak został potraktowany przez Złego Pana. „Nie lubisz umierać z głodu! A pomnisz, jak raz w jesieni Wszedłem do twego ogrodu? Gruszka dojrzewa, jabłko się czerwieni; Trzy dni nic nie miałem w ustach, Otrząsnąłem jabłek kilka. (…) Przed panem toczy się sprawa, O co? o owoce z lasu, Które na wspólną wygodę Bóg dał jak ogień i wodę. Ale pan gniewny zawoła: „Potrzeba dać przykład grozy” (…) Zbito dziesięć pęków łozy. Każdą kość, jak z kłosa żyto, Jak od suchych strąków grochy, Od skóry mojej odbito! Nie znałeś litości, panie!”. Za ten uczynek oraz za wygnanie wdowy na mróz Zły Pan nie dozna nieba i jego wieczną karą będzie głód i pragnienie. Pokazują to słowa „Hej, sowy, puchacze, kruki, I my nie znaగmy litości! Szarpajmy jadło na sztuki; A kiedy jadła nie stanie, Szarpajmy ciało na sztuki, Niechaగ nagie świecą kości!” To sługa i kruk będą się na nim mścić.

Trudno zaprzeczyć, że należy szanować uczucia innych. Głównie na tym polegają relacje międzyludzkie, a szczególnie przyjaźnie. Jednakże odnosi się to także do miłości. Dziewczyna o imieniu Zosią (postać z dziadów 2) była duchem pośrednim. Wiodła szczęśliwe życie. Zawsze miała głowę w chmurach i nie zważała na to, że tylu młodzieńców wyznawało jej miłość. Jak sama później wspomniała „Za motylkiem, za barankiem; Ale nigdy za kochankiem.” Właśnie przez to nie mogła dostać się do nieba, czego tak pragnęła po długiej tułaczce między niebem a ziemią. Bardzo żałowała swojego postępowania. To pokazuje nam, że zawsze powinno się szanować uczucia innych.

Na zakończenie chciałabym dodać, że w życiu trzeba doświadczyć i szczęścia i cierpienia. Aby docenić szczęśliwe momenty musimy też poznać smak goryczy i cierpienia. Dokładnie ilustruje to sytuacja aniołków o imionach Józio i Rózia. Jak mówi nam treść lektury „Lecz wszystkiego dostatek Dręczy nas nuda i trwoga. Ach, mamo, dla twoich dziatek zamknięta do nieba droga!”. Życie dzieci wypełniane szczęśliwymi chwilami uniemożliwiło im dostanie się do niebios. Jako symbol goryczy posłużyły im dwa ziarnka gorczycy. Ich los daje nam nauczkę, że nie zawsze jest kolorowo.

W świetle przytoczonych argumentów śmiało można stwierdzić, że nauki ukazane w
„Dziadach II” są nadal aktualne. Mimo, iż słowa w jakie zostały ubrane wyszły już z mody, sens się nie zmienia i te nauki mają zastosowanie we współczesności.