ANALIZA Krzysztof Kamil Baczyński "Dwa Serca"

Wiersz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego pt. „Dwie miłości” jest przykładem liryki bezpośredniej („pokochałeś ciepłe, kruche ciało”). Autor użył wielu środków stylistycznych. Można dostrzec porównania („jak mleko płynie”), epitety („ciepłe ciało”), personifikacje („roślin śpiewanie”). Podobnie jak większość utworów Baczyńskiego dotyczy on tematyki wojennej. Wiersz został napisany na zasadzie porównania dwóch rodzajów miłości. Jedną z nich jest miłość dwojga ludzi, opisaną w pierwszej zwrotce, a drugą miłość pomiędzy obywatelem, a jego ziemią, zawartą w drugiej zwrotce. Na początku poeta opisuje ukochaną wzniosłymi metaforami („jak mleko płynie w szklanym smukłym dzbanie”). Uderza wręcz w tony erotyczne („pokochałeś kruche, ciepłe ciało”). Podmiot liryczny opowiada o konieczności połączenia ze sobą „dwóch twarzy” w taki sposób, aby zdawały się być jednością. Pragnie on odczuwać wszystkie, nawet skrajne uczucia, w podobny sposób, bo „jedno serce jest małe i ciasne”. Następna zwrotka dotyczy ojczyzny bohatera, którą dotknęła wojna. Zaczyna od opisania „ziemi grozy”, czyli Polski w czasie wojny. Okupowany kraj jest piekłem dla obywateli, jednak nadal potrafi dostrzec jej piękno. Uważa, że władza i śmierć żądzą światem i są na tym samym poziomie („śmierć i wielkość jako dwa gromy obok”). W ostatniej zwrotce autor porusza tematy młodości oraz śmierci. Pokazuje jak ulotne jest życie („jak puchy świetliste”). Dopiero w obliczu śmierci człowiek poznaje samego siebie. Młody człowiek odczuwa miłość samego Boga, gdy umiera za ojczyznę. Utwór przedstawia waleczność, patriotyzm i energię młodości dzięki wątkom wojennym i erotycznym.