Literackie spotkania wrogów na podstawie „Iliady” Homera i Spowiedzi ks. Robaka z „Pana Tadeusza”

Ludzie często się kłócą , obrażają o błahe sprawy z łatwością się sprzeczają i równie szybko godzą , chociaż zdarza się że nienawidzą się do końca życia na szczęście większość jest takich co umieją przebaczać . Takie uczucia jak wrogość problem winy , kary oraz przebaczania poruszali w swoich dziełach zarówno Adam Mickiewicz w „Panu Tadeuszu” jak i Homer w „Iliadzie” . Opisują oni zdarzenia dokładnie nie poddając ich osadowi . Czytelnikowi pozostawiają ocenę sytuacji i słuszności zachowań bohaterów zmuszając do refleksji . Kreują zachowania Jacka Soplicy i Achillesa tak ,aby dla nas były najbliższe i abyśmy mogli na ich podstawie czegoś się nauczyć.

Mimo wielkiego bólu po stracie syna i nienawiści do Achilla, Priam król Troi – ojciec Hektora znajduję w sobie tyle siły , aby przyjść i prosić o przebaczenie dla syna.:.

”Wtedy wszedł Priam czcigodny niepostrzeżenie . Przystąpił
Blisko Achilla i objął jego kolana , całując
Ręce zabójcy straszliwe . Tylu zabiły mu synów! [...]”

Pokorny Priam władca Troi wcale nie przypomina swoim zachowaniem dumnego monarchy , lecz załamanego i zrozpaczonego ojca . który utracił syna. Grek początkowo nie był wzruszony takim zachowaniem starca ale kiedy tenże , wspomniał o niemłodym ojcu bohatera serce Achilla drgnęło.

„ Wspomnij na ojca swego , do bogów podobny Achillu.
W moich on latach jest teraz i stoi na progu starości.
Może go jacyś sąsiedzi zamieszkujący wokoło
Dręczą , a nikt go od zguby i napaści nie broni.
Ale on i gdy o tobie ,że jeszcze żyjesz , usłyszy
Radość ma w sercu i potem każdego dnia się spodziewa
Syna miłego zobaczyć wracającego spod Troi.”

Nie był już bezwzględnym mścicielem , ale człowiekiem tęskniącym za domem rodzinnym . Podziwiał starca , który nie bacząc na czyhające go niebezpieczeństwa , miał odwagę stanąć oko w oko z zabójcą swojego syna i z pokora prosić o jego zwłoki.

„Starcze nieszczęsny! Twe serce straszliwe ciosy przeżyło .
Jakże ty miałeś odwagę przyjść pod okręty Achajów,
Aby tu stać oko w oko z tym , co tak licznych i dzielnych
Synów ci zabił. Zaprawdę , żelazne jest w tobie serce.
Wstańże i siądź tu koło mnie . Pozwólmy naszej boleści,
Łzom i westchnieniom żałosnym w zmęczonych duszach przycichnąć.”

Achilles zgodził się na wydanie Priamowi zwłok syna . Zadbał nawet o to aby je umyto i namaszczono olejkami by ich widok nie sprawił bólu starcowi.

„ Brankom Achilles rozkazał ,aby obmyły Hektora
I namaściły tajemnie , nim Priam zwłoki zobaczy.”

Spotkanie tych dwóch tak różnych ludzi sprawia , że stają się sobie bliżsi i bardziej ludzcy. Jeden mimo dumy władcy i starczego wieku umie się ukorzyć. Drugi młody targany nienawiścią i złością umie wybaczać i docenić odwagę przeciwnika .

Drugim choć zupełnie innym bohaterem jest Ksiądz Robak z epopei narodowej „ Pan Tadeusz ” Adama Mickiewicza.
Dokładnie tego bohatera poznajemy kiedy jest bliski śmierci na spowiedzi przed Klucznikiem – Gerwazym . Jako młody człowiek cieszył się ogromnym uznaniem w gronie okolicznej szlachty. Nic więc dziwnego , że zauważył go Stolnik , deklarując Jackowi swoją przyjaźń. Znajomość ta dodaje mu pychy i dumy . Ten młodzieniec zuchwale zakochuje się w córce Stolnika i spodziewa się naiwnie tej akceptacji . Dostaje odmowę jego młodzieńcza butna duma została urażona.

„Soplicy Horeszkowie odmówili dziewkę !
Ze mnie , Jackowi , czarną podano polewkę !”

Ożenił się z kobietą niekochaną . Żona mu wcześnie umarła jego ukochana kobieta Ewa również była nieszczęśliwa. Tylko Stolnik ciągle się bawił . Jacek począł myśleć o zemście. Gdy Moskale napadli na zamek Horeszki był przy tym Soplica . Widząc dumnego magnata chwycił za broń i wystrzelił do Stolnika . Widział to Gerwazy i chciał zabić zuchwalca lecz chybił . Odtąd Jacka nazwano zdrajcą Ojczyzny . Moskale zaś ofiarowali mu zamek Stolnika. Soplica zamek przyjął , ale czy mamy go za to potępić ? Chciał go ocalić dla Zosi córki Ewy, która zmarła na zesłaniu w Syberii . Winy popełnione i przypisane mu postanowił odpokutować wstąpił do zakonu bernardynów. Był emisariuszem aresztowany , więziony , skazany na ciężkie roboty. Skazany na Sybir skąd uciekł . Teraz jako ksiądz Robak organizował na Litwie Powstanie.

„ Zabiłem ; więc pokora , wszedłem między mnichy ,
Spuściłem Głowę , kwestarz , zwałem się Robakiem ,
Że jako robak w prochu...”

Ta bezsensowna śmierć Stolnika zmieniła go. Zmienia nie tylko nazwisko ,ale jest innym człowiekiem. Wie , że nie przywróci życia Stolnikowi i bardzo nad tym ubolewa .Ratuje życie Gerwazemu , ostatniemu z rodu Horeszków , chociaż wie , że ten poprzysiągł mu zemstę . Zabijając Stolnika nie kierował się rozumem ale jego porywczy i wybuchowy charakter oraz zranione wielkie uczucie zagłuszył rozsądek . Wie , że zrobił źle, chce to naprawić stając się lepszym człowiekiem pełnym pokory i poświęcenia księdzem . Swoja postawą imponuje szlachcie . Sądzę , że nie każdy winny człowiek może się tak zmienić . Zmienia się tylko ten , kto bardzo żałuje za swoje błędy i w dalszym życiu stara się z całego serca zmienić na lepsze i czynić dobro .

Zbrodnia Achilla i Jacka Soplicy wydają się zupełnie inne i nie mające ze sobą nic wspólnego a jednak są podobne . W obydwu przypadkach zachowaniami bohaterów kieruje miłość. Achilles w imię miłości do utraconego przyjaciela , decyduje się pomścić jego śmierć. Zrozpaczony pełen nienawiści staję do walki z Hektorem – zabójca Patrokla. Nie boi się przeciwnika jest pewien , że zwycięży , a jeśli nawet zostałby pokonany to umrze w słusznej sprawie , oddając życie za przyjaciela.

A z drugiej strony mamy zakochanego do szaleństwa Jacka . Poczęstowany czarną polewka , której się nie spodziewał , przy nadarzającej się okazji zabija ojca ukochanej kobiety.

Obaj bohaterowie popełniają zbrodnie pod wpływem emocji . Po upływie czasu zdają sobie sprawę ze swoich czynów. Zrozpaczony swoim czynem Jacek postanawia wyruszyć na tułaczkę . W jego mniemaniu wyznacza sobie z najwyższą z możliwych kar . Dopiero na łożu śmierci wyznaje prawdę i prosi o przebaczenie . Gerwazy mimo wielkiej nienawiści słucha opowieści Księdza Robaka do końca.
Achilles zabijając Hektora , ostatniego syna Priama , nie zdaje sobie sprawy z tego jak wielką krzywdę czyni jego ojcu. Priam choć żywi urazę do Achilla , znajduję w sobie dość siły , aby iść do swojego wroga.
Człowiek pod wpływem emocji zdolny jest popełnić jakieś głupstwo , a nawet zabić . Miłość zaślepia obu bohaterów , którzy poddając się jej działaniu czynią zło .

Obydwa utwory pokazują czytelnikowi , że ludzie w ostateczności potrafią zdobyć się na miłosierdzie i przebaczyć swojemu wrogowi .
„ Nie chowaj nienawidzi po wieczne czasy, ty , który sam nie jesteś wieczny!” Autorem tej jakże mądrej myśli o przesłaniu uniwersalnym i ponadczasowym , jest grecki filozof , Arystoteles .
Każdy Człowiek musi umieć wybaczyć i sam prosić o przebaczenie.