Między miłością a honorem - "Cyd" Pierre Corneille

Pierre Corneille w swoim utworze pt. „Cyd” porusza temat miłości i honoru. Łączy te dwa elementy żeby stworzyć obraz sprzeczności między tymi dwiema racjami, gdyż jak wiadomo miłość i honor w życiu są bardzo ważne i stoją na równi.

Główni bohaterowie utworu: Rodryg i Chimena, są w sobie bardzo zakochani. Jednak ich ojcowie zamiast wspierać ich miłość komplikują całą sprawę. Ojciec Chimeny, Gomes, kieruje się w życiu ambicją i dumą. Jest chciwy i zazdrosny. Gdy dowiaduje się, że to ojciec Rodryga, Diego, dostaje stanowisko marszałka wiedziony zawiścią policzkuje go. Jest to największe upokorzenie dla Diega. Najważniejszą wartością Diega jest honor, dlatego też nakazuje synowi zemścić się na Goemesie. Tu zaczyna się konflikt wewnętrzny Rodryga, gdyż aby odzyskać honor będzie musiał zabić ojca ukochanej i tym samym straci jej miłość.: „Równo miłość i honor każą sobie płacić: Ten – mścić ojca, a tamyta – kochanki nie tracić! Ten mi rozżarza serce, tamta trzyma rękę! Muszę albo miłości wiernej chybić toru, albo żyć bez honoru!.”. Pomiędzy miłością do Chimeny, a nakazem honoru Rodryg wybiera wierność honorowi. Gdyby się mu sprzeciwił oprócz tego, że zdradziłby ojca nie byłby godny miłości Chimeny. Jego ojciec jednak próbuje go pocieszyć mówiąc: „Lecz niech w tak mężnym sercu słabość się nie ściele: Jeden jest tylko honor, a panien tak wiele. Honor jest powinnością, a miłość zabawą. Rodryg cierpi, bo wie, że spełniając obowiązek, stracił Chimenę. Jest jednak świadomy, że ona go nienawidzi za zabójstwo ojca, ale równocześnie podziwia za obronę honoru. Powtórnie Rodryg słucha ojca i udaje się do walki z Maurami. Po raz kolejny Diego udowadnia, że honor i sława nazwiska jest dla niego ważniejsza niż życie syna. Rodryg zwycięża. To mu daje nadzieję że Chimena mu wybaczy i, że będą mogli być razem. Teraz sama Chimena stanęła przed trudnym wyborem. Teraz ona musi wybrać między miłością, a pomszczeniem ojca. Sprzeczne uczucia miotające sercem bohaterki są dla niej przyczyną cierpienia: „Ten, co mi winny, tenże sercu memu miły”. Jednak decyduje się wypełnić do końca nakaz honoru. Zwycięstwo Rodryga z Maurami nie zmieniła jej zdania. Przeżywa ciąg załamań i zwycięstw nad sobą. Do końca naciska na króla, aby ten pomścił Gomesa. Dopiero, gdy podejrzewa, że Rodryg zginął z ręki Sanktego, poznaje, że uczucie do niego nad nią panuje. Jednakże swoje obowiązki wobec ojca wypełniła. Wyjawia swoje uczucia królowi, a on jej, że Rodryg żyje, następnie ogłasza ich ślub.

W tym utworze jest pewien absurd. Jest to w pewien sposób reakcja łańcuchowa, którą zapoczątkowało mianowanie Diega na stanowiska marszałka. Rodryg musi bronić honoru ojca jednak obroniwszy go, jego ukochana będzie musiała pomścić swego ojca. Tak naprawdę gdyby Rodryg nie darował Sanktemu życia pewnie by się to ciągnęło dalej aż do wyginięcia całej rodziny obydwu rodów. Gdyż jedno zabójstwo skłania do pomszczenia go. W ten sposób będą mścić wszystkie zabójstwa po kolei.

Bohaterowie w utworze Corneillle’a podporządkowani są nakazom honoru. Toczą wewnętrzne walki, ale zwyciężają nad sobą. Siłą woli i rozumu wychodzą zwycięsko z każdej opresji. Podstawowe wartości nigdy nie zostają naruszone. Wszędzie zwycięża honor. To tak jakby się poniekąd podporządkowali słowom Diega o tym, ze honor jest tylko jeden a kobiet czy mężczyzn bardzo wiele. Jednym słowem miłości jest bardzo wiele w życiu a honor jest jeden. Tak, ale któraś z tych miłości może być tą największą, tą najprawdziwszą. I co wtedy gdy musimy wybrać między nią a honorem. Widać było, że Chimena i Rodryg pałają do siebie prawdziwym uczuciem. Wybór między miłością, a honorem był dla nich bardzo ciężki. Jednakże gdyby nie postępowali tak jak to robili, nie byliby nawzajem godni swej miłości.