Charakterystyka Antygony.

Na ostatnich lekcjach języka polskiego omawialiśmy dramat Sofoklesa pt. „Antygona”. Jego główną bohaterką jest tytułowa Antygona, niewinna dziedziczka klątwy ciążącej na rodzinie. Wraz z rodzeństwem Ismeną oraz dwoma braćmi Eteoklesem i Polinejklesem jest owocem kazirodczego związku Edypa i Jokasty.

Antygona bardzo kocha i szanuje rodzinę. Ponad swoje szczęście stawia miłość do brata i nie boi się oddać za niego życie. Jest bardzo troskliwą osobą. Kiedy jej kaleki ojciec został wygnany z Teb, nie zastanawiając się długo, wyruszyła wraz z nim, aby wspierać go i pomagać mu w trudnych chwilach.

Antygona imponuje nam swą niewzruszoną postawą moralną i zasadami, za które gotowa jest zapłacić życiem. Wyżej od prawa ludzkiego stawiała prawo boskie i nim się kieruje.
Jest spokojna, odważna i dumna. Nie boi się powiedzieć Kreonowi prawdy prosto w oczy. Występując przeciwko niemu, występuje jednocześnie przeciwko zemście, wynikającej z nienawiści: „Wpółkochać przyszłam, nie współnienawidzić”- mówi pięknie. Jest stanowcza w swoich postanowieniach i wieży, że są one słuszne. Pomimo strachu przed śmiercią, wyrok przyjmuje z godnością, jako oczywistą konsekwencję swojego wyboru.

Siła charakteru Antygony zaskakuje w zestawieniu z innymi jej cechami: delikatnością, wdziękiem, subtelnością uczuć. Jest młodą, wrażliwą dziewczyną, która pragnie żyć, być szczęśliwą i kochaną. Ale ponad swoje szczęście stawia miłość do brata, ponad marzenia- wypełnienie odwiecznego prawa nakazującego grzebać zmarłych.

Moim zdaniem Antygona jest osobą zasługującą na najwyższy szacunek i uznanie. Można nawet powiedzieć, że jest postacią
kryształową. Nie boi się konsekwencji, jakie poniesie za swoje czyny. Jest silna psychicznie, pomimo iż na zewnątrz zdaje się być nieśmiałą i spokojną osobą.
Sądzę, że jest ona dobrym wzorem do naśladowania.