Bezdomne Zwierzęta

Schronisko dla bezbronnych zwierząt to chyba najsmutniejsze zwierciadło ludzkiej bezduszności. Spacerując między klatkami z widokiem par oczy, pełnych rozpaczy i tęsknoty, śledzących każdy twój krok. Wciśnięte w siatkę klatek psie nosy, pełne wyrzutów miauczenie kotów. W swym wypracowaniu chciałbym bardziej przyjrzeć się temu problemowi biorąc pod uwagę to, że zwierzęta są również naszymi przyjaciółmi i zamykając je w schroniskach tylko sprawiamy im ból. A przecież Preambuła Ustawy o Ochronie Zwierząt głosi: "Zwierzę, jako istota żyjąca, zdolną do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę".
Każdego dnia są wyrzucane, zagubione, okaleczone, ranne, bezdomne. Ich strach i krzywda doznana z ręki człowieka czynią je bezbronnymi. Wszystkie takie zwierzęta po prostu potrzebują naszej pomocy. Zagłodzone, ranne, chore, wycieńczone, swoim zachowaniem proszą o pomoc. Schroniska przepełnione są od takich niechcianych zwierzaków, a każde z nich miało kiedyś jakiegoś pana, niejeden kotek czy piesek był kanapowym pupilem i któregoś dnia został z niej wyrzucony na ulicę. Teraz „Merdek” nie nosi swojego imienia, tylko przydzielony numer. Zwierzęta siedzą w boksach, nawet po kilka w jednym. Nikt ich już nie przytula, nie wychodzą na spacery. W schroniskach często zatrudnionych jest zbyt mało opiekunów, aby każdy pies mógł choć raz dziennie wyjść na spacer. W takich przypadkach bardzo ceniona jest pomoc wolontariuszy. Człowiek sam wybiera sposób życia, a w większości przypadków sam winien jest temu na co się skazuje, ponieważ wybiera taki lub inny sposób życia, a mimo to także oczekuje od społeczeństwa pomocy. Psy i koty zostały przez ludzi, bez pytania ich o zgodę, zostały podporządkowane człowiekowi, ponieważ były mu potrzebne do wielu celów. Człowiek był i jest przyczyną bezdomności zwierząt, a więc jest odpowiedzialny za powstały problem i powinien go rozwiązać. Człowiek przy odrobinie dobrej woli ze swej strony, może poradzić sobie w każdej sytuacji życiowej związanej z bezdomnością i jeżeli tylko chce, może uwolnić się od tego problemu, ponieważ kiedyś sam stał się jego przyczyną, więc kiedy zrozumie, że posiada możliwość kierowania swoim losem problem stanie się dla niego rozwiązywalny. Zwierzęta są w odwrotnej sytuacji, nie są przyczyną swego losu, którego przyczyną jest człowiek, nie potrafią sobie pomóc a nawet zrozumieć swojego problemu. Potrafią tylko mieć żal do człowieka, że zgotował im ten los. Dobrze widać to w oczach każdego pogłaskanego bezdomnego psa. Widać w tych oczach podziękowanie za okazane uczucie. Jedni biorą lub kupują sobie zwierzaka w przypływie emocji lub kaprysu bądź dla dziecka, jest to traktowane jak znakomity prezent, a to jest okropnym błędem człowieka. Na początku nie mogą okazać swojej wdzięczności, że uwolnione ze schroniska, ale po jakimś czasie kiedy zwierzak się znudzi zostaje wyrzucony. Jest to naprawdę chamskie i bezczelne z naszej strony biorąc pod uwagę to że dane zwierze przecież się do nas przywiązuje. Zwierzęta mają bardzo dobrą pamięć. Pamiętają wszystko - pierwszy dom i właściciela. Raz źle potraktowane, przez lata mogą mieć koszmary senne. Bardzo przeżywają rozstanie z właścicielem. Zwierzęta mają potrzebę należenia do kogoś, posiadania swojego pana. Dlatego najważniejszą rzeczą biorąc psa lub kotka ze schroniska jest odpowiedzialność za los zwierzaka, że będzie on miał opiekę i uczucie.
Jeżeli ludzie mają serce powinni podejść do tego z większą wyrozumiałością. Kierować powinno się zawsze sercem bo uczucia są najważniejsze w życiu i tak będzie na zawsze. Te biedne zwierzaki czują się niedocenione i gorsze od innych a w rzeczywistości ich sytuacja jest spowodowana jedynie naszą głupotą i brakiem uczuć. Powinniśmy na równi traktować zwierzęta jak i ludzi ponieważ i jedno i drugie jest istotą żywą, a istoty żywe trzeba szanować !