Zlodowacenia w Polsce

Zlodowacenia (glacjały) – to okresy zimne (rozwój lądolodu): rytmiczne zmiany klimatu, wyrażające się w zmianach temperatury i ilości opadów. Na całej kuli ziemskiej prowadziły do wielokrotnego rozwoju czasz lądolodów.
W czasie zlodowaceń występowały okresy cieplejsze – interstadiały. Dzieliły się one na stadiały.
Interglacjały – okresy ciepłe (zanik lądolodu)

Przyczyny zlodowaceń:
- Zmiana klimatu – ochłodzenie
- Katastrofa kosmiczna (Meteoryty w zatoce Meksykańskiej)
- Zapylenie atmosfery
- Przesunięcie się osi ziemi, zmiana położenia biegunów

Skandynawia – główny obszar rozwoju lądolodów w Europie.

Zlodowacenia i interglacjały w Polsce:
- Zlodowacenie Narwi – najstarsze zlodowacenie, które miało miejsce w Polsce. Osady jego znaleziona na Nizinie mazowieckiej i nizinie Podlaskiej.
- Interglacjał Przasnycki
- Zlodowacenie Sanu 1 – dotarł do obszaru południowej Polski.
- Interglacjał Ferdynandowski
- Zlodowacenie Sanu 2 – na obszarze Polski osiągnął maksymalny zasięg. Objął znaczną część Polski: od Karpat oraz północnych stoków Sudet, wkroczył w Bramę Morawską oraz doliny Pogórza Karpackiego, w Sudetach – w Kotlinę Jeleniogórską i Kotlinę Kłodzką.
- Interglacjał Mazowiecki
- Zlodowacenie Odry (środkowopolskie) – od Sudetprzez Bramę Morawską. Lądolód oparł się o północny skłon Wyżyny Małopolskiej i Lubelskiej, wkroczył w obniżenie Wisły, aż do Sandomierza. (Stadiał Warty)
- Interglacjał Eemski
- Zlodowacenie Wisły (północnopolskie) – Granicę maksymalnego rozprzestrzenienia tego lądolodu wyznacza linia biegnąca przez: Gubin, Zieloną Górę, Leszno, Żerków, na północ od Konina, w kierunku Płocka, przez Lidzbark Welski, Nidzicę, Szczytno, Grajewo i Augustynów. Wyróżniamy tu 3 fazy: pomorska, poznańską i leszczyńską (największy zasięg).
- Holocen – trwa do dziś