Poeci współcześni o roli poezji. Powołaj się na przykłady.

CZESŁAW MIŁOSZ
- poezja jest szansą i ma nieść ocalenie ("Campo di Fiori"), zaangażowanie, moralizatorstwo ("W mojej ojczyźnie"), optymizm,
- poetyka prosta, migawki, plastyka, impresja,
- "Walc" - pisze nie dla współczesnych, bo oni nie umieją wyjść z koła (nic nie rozumieją, myślą schematami). Poezja musi być zaangażowana,
- poeta pamięta - "Który skrzywdziłeś". Poeta winien prowokować i rozliczać,
- wskazuje wartości i walczy z ogólną znieczulicą,
- stoi na straży człowieczeństwa, jest sumieniem narodu. Ma nieść dobro i piękno, w prosty sposób zapewnić ludzkości rozwój (poezja patriotyczna),
- poezji zagraża mitologizacja narodu, a nie może uwolnić się od historycyzmu. Musi ocalić człowieczeństwo ("W Warszawie"),
- chce połączyć prozę i poezję. Poetyka immanentna. Chce być i tworzyć poza konwencjami. Poezja musi dotrzeć do odbiorcy (prosta i komunikatywna). Artysta ma opanować zło i czynić dobro. Sztuka ma przekazywać dobre treści ("Ars poetica").

TADEUSZ RÓŻEWICZ
- klasyczny model poezji nie może być kontynuowany przez poetę, który przeżył wojnę,
- łączy poezję z prozą,
- ma ona zmusić ludzi do zmian własnej osobowości i patrzenia na świat ("Drzewo"),
- poezja dzisiejsza to walka o oddech. Oddech to życie, a więc walka o sens życia. Ma pomóc myśleć, stworzyć system wartości ("Zdjęcie ciężaru"). Już nie patriotyczna (płaszcz Konrada),

- katharsis, rehabilitacja moralna, spojrzenie w siebie - apel do młodych poetów. Powrót do romantyzmu. Człowiek musi być autentyczny. Poetą jest każdy ("Oczyszczenie").

ZBIGNIEW HERBERT
- moralistyka,
- "poezja kultury",
- tradycja ("Apollo i Marsjasz"), neoklasycyzm,
- ocalić człowieczeństwo przez sprzeciw ("U wrót doliny").

Pasują wszystkie utwory.

WISŁAWA SZYMBORSKA
- tradycja,
- szukanie prawdy, człowiek przedstawiony przez groteskę i ironię,
- atak na schematy,
- natura.

Pasują wszystkie utwory.