Odwołując się do utworów Ignacego Krasickiego udowodnij, że ten pisarz pełnił rolę wychowawcy narodu.

Ignacy Krasicki to bez wątpienia najwybitniejszy pisarz polskiego oświecenia. Książe biskup warmiński jest polskim przykładem umysłu oświeconego, twórcy utalentowanego i wykształconego, obdarzonego wyrafinowanym smakiem i talentem. Zwano go "księciem poetów". Cenił śmiech, obdarzony był poczuciem humoru, umiał władać dowcipem. Ignacy Krasicki posługuje się w swoich utworach komizmem, by ukazać przywary ludzkiego charakteru, uleganie obcym wpływom, ułomność systemu państwowego. Posługuje się ostrym dowcipem jako jedną z form krytyki, stosując zasadę nauki przez zabawę.

Spośród wielu gatunków literackich, jakie uprawiał Krasicki bajki okazały najbardziej uniwersalne. W utworach tych ukazywał wiele aspektów rzeczywistości ówczesnej Polski. W utworach swych wyśmiewał liczne wady ludzkie a przede wszystkim głupotę, pychę i zarozumiałość, lekkomyślność, naiwność i fałszywą pobożność. Krytykuje w nich ludzkie ułomności, ale także uczy nas właściwego postępowania. W bajce "Szczur i kot" autor w wyraźny sposób krytykuje pychę, przed którą nas przestrzega. W swoim uwielbieniu szczur - uosobienie pychy zapomina o swoim odwiecznym wrogu - kocie, który jest bezwzględny i sprytny w swym działaniu. Natomiast w bajce "Kruk i lis", w której lis wychwala głos kruka, aby zdobyć kawałek sera, który kruk ma w dziobie. Krasicki przestrzega nas przed brakiem samokrytycyzmu, który może zostać wykorzystany przeciwko nam "Bywa często zwiedzionym, kto lubi być chwalonym". Bajka "Ptaszki w klatce" ma charakter dydaktyczny. Uczy ,że wolność jest najcenniejszą rzeczą jaką możemy posiadać i nie ma wyższej wartości. Bajka jest zbudowana na zasadzie porównania młodego ptaszka, który się urodził w klatce i dorosłego ,który został do tej klatki złapany. Młody czuje się w niej dobrze, bezpiecznie i jest szczęśliwy, a dorosły, który kiedyś był na wolności w klatce czuje się jak w więzieniu. Bajka "Malarze" oparta jest na zasadzie kontrastu. Opisuje ona bogatego Jana i Piotra ,który żył w ubóstwie. Piotr malował to co widział, pokazywał prawdę, a Jan upiększał swe obrazy, malował kolorowo to co ludzie chcieli widzieć. Jana obrazy sprzedawały się bardzo dobrze. Uważam ,że ludzie chcą widzieć siebie jak najlepiej, bez wad. A nie takimi jakimi są. Wiersz krytykuje to, że można tylko zyskać schlebiając innym, a nie pokazując prawdę. Dla Jana liczą się pieniądze, a Piotr kieruje się uczuciami. Dziś w świecie, wszystko robi się dla pieniędzy, jest to więc problem do dziś aktualny i będzie taki jeszcze długo. Postaciami bajek Krasickiego często są zwierzęta posiadające cechy ludzkie. Można z nich łatwo wyciągnąć morał, poruszają problemy aktualne do dzisiaj, są bardzo precyzyjne i zwięzłe.

Satyry Ignacego Krasickiego są wychowawcze. Naśmiewa się on z ludzkich wad, złych obyczajów i stosunków społecznych. Krytykuje prezentowane wady, nigdy nie proponując pozytywnych rozwiązań nie dając wzorów do naśladowania. W satyrze "Pijaństwo" Krasicki wyśmiewa największą wadę narodową pijaństwo. Polacy piją na każdą okazję i każdy powód jest dobry aby sobie popić. Pisze ,że człowiek pijący staje się podobny do zwierzęcia, ma kłopoty rodzinne i zdrowotne, a także finansowe. Z trzeźwości wypływa zdrowie ,wesołość ,dostatek i radość z życia. Inną bardzo ważną wadą społeczeństwa z czasów Krasickiego była cudzoziemszczyzna. Moda oświeceniowa przywędrowała z Francji i polegała na przyjmowaniu wzorów z życia francuskiego. Przez długi czas przyjmowanie tych wzorów było cechą pozytywną ,ale z biegiem czasu stało się bezrozumnym naśladownictwem. Satyra "Żona modna" - napisana jest w formie dialogu. Jest to skarga pewnego szlachcica dotycząca osoby jego niedawno poślubionej małżonki. Autor krytykuje w tym utworze tendencje współczesnej szlachty do przyjmowania zagranicznych a zwłaszcza francuskich obyczajów, co prowadzi do rozrzutności i nie daje w zamian żadnych korzyści duchowych ani kulturalnych. W konsekwencji prowadzi do ruiny majątkowej. A wszystko to dzieje się, gdy kraj próbował podciągnąć się z kryzysu. Krasicki w swych satyrach opisuje osiemnastowieczną Polskę, jest to doskonała ilustracja, a jednocześnie ośmieszanie największych wad społeczeństwa polskiego z czasów współczesnych poecie. Do takich wad zaliczamy : pijaństwo, zabobonność, ciemnotę i snobizm. Satyry Krasickiego mają charakter ponadczasowy, wiele z nich pomimo upływu dwustu lat nadal jest aktualnych.

Krasicki nie poprzestał na satyrach. Pisał też poematy heroikomiczne. Jednym z nich jest "Monachomachia" (wojna mnichów). Opisuje spór między dwoma zakonami. Nieustępliwe waśnie powstają często z bardzo błahych powodów. Komizm przejawia się w świetnej charakterystyce "rycerzy w habitach" uwikłanych w wojnę bez miecza. Krasicki krytykuje złe cechy polskich zakonników, mówiąc o nich "wielebne głupstwo". Stwierdza, że "nie habit czyni świętym" Krytykuje ich wady takie jak pijaństwo ,lenistwo, głupotę i brak chęci do poszerzenia horyzontów intelektualnych. Pogodzić mógł ich tylko duży puchar wina.

Krasicki w swych utworach porusza problemy ponadczasowe. Wszystkie przedstawia w zabawny nawet do dziś sposób i choć sam jest zakonnikiem krytykuje złe zwyczaje panujące w klasztorach. Widzi wady Polaków i chce je zmienić wytykając je w swoich utworach.