Postawa Jana Kochanowskiego wobec życia, świata i Boga.

Jan Kochanowski urodził się w Sycynie, studiował za granicą, znał języki obce. Nazywa się go ojcem literatury polskiej, ponieważ operował kunsztownym językiem i dbał o artystyczną formę swoich dzieł. Pozostawił po sobie iście wspaniały dorobek literacki.

Pisał pieśni, treny, ale również i fraszki, które jak się okazało były jego ulubionym gatunkiem. Ja jednak postaram się wyciągnąć wnioski płynące z pieśni, ponieważ w nich autor umieścił najwięcej swych poglądów- myśli.

Pieśni Kochanowskiego mają różną tematykę i nastrój, niektóre są pogodne inne bardziej podniosłe. Poeta w swoich utworach stara się przybliżyć czytelnikowi jego wady, ale również uczy go jak postępować w życiu. Po przeczytaniu pieśni możemy powiedzieć, że znamy autora. Spowodowane jest to tym, iż Kochanowski podchodził do tego, co robił uczuciowo i wkładał dużo serca w swoją pracę.

Widzimy, ze by on przede wszystkim człowiekiem bardzo kochającym Boga. W wielu utworach wychwala Go i uczy ludzi szacunku do Niego. Pisze, że w Boga trzeba wierzyć, modlić się do niego, cały czas, a nie tylko w potrzebie, ponieważ wszystko jest jego dziełem i nasz los jest w jego rękach. Mimo miłości do Pana, Kochanowski nie boi się pisać o bogach mitologicznych, a w szczególności o Fortunie, która jest motywem często powtarzającym się w jego utworach. W sowich dziełach daje ludziom nadzieje na lepsze jutro. Stara się wytłumaczyć czytelnikowi, że nie tylko trzeba korzystać z życia, lecz także umieć pogodzić się z losem i jego przeciwnościami nigdy nie wiemy, co będzie jutro, ale wiemy, co jest dzisiaj i należy to wykorzystać, a gdy spotka nas nieszczęście nie wolno nam zagłębiać się w smutku. Poeta twierdz, ze po złym zawsze przychodzi dobro, że „słońce nigdy nie zachodzi po raz ostatni”.Musimy umieć iść do przodu, ponieważ życie trwa nadal.

Kochanowski ma jest pozytywnie nastawiony do życia i stara się tym „zarazić” czytelnika. Jest także ogromnym patriotą, co możemy zauważyć między innymi w Pieśni XII „Nie masz, i po drugi raz nie masz wątpliwości”. Próbuje on przekazać nam- czytelnikom, że na miejsce w niebie w pierwszej kolejności zasługują ludzie oddani ojczyźnie. Dla Kochanowskiego czymś bardzo ważnym jest również cnota. Jest ona kolejnym często powtarzającym się motywem w jego utworach. Autor pokazuje nam, co znaczy być cnotliwym i że ma to bardzo duże znaczenie. Pisze, że człowiekowi cnotliwemu, czyniącemu dobro, na pewno nie zostanie to zapomniane, a wręcz zostanie wynagrodzone przez Boga, podczas sądu ostatecznego.

Jak więc widzimy Kochanowski nie tylko był wspaniałym artysta, lecz także wspaniałym człowiekiem, tolerancyjnym, uczuciowym. Twierdził on, że skoro został obdarzony talentem to powinien to wykorzystać. Postanowił pisać dzieła, w których uczy ludzi jak postępować w życiu by być szczęśliwym i by inni byli szczęśliwi.