Charakterystyka Jacka Soplicy

Jacek Soplica główny bohater "Pana Tadeusza" epopei narodowej Adama Mickiewicza. W tym wielkim dziele ,które jest "przekrojem" przez Polskę tamtych lat, przez jej kulturę tradycje i obyczaje. Możemy, również dostrzec nawiązania do innych dzieł wybitnych poetów okresu romantyzmu. Przykładem takiego, odniesienia w stronę twórczości innych pisarzy jest postać, Jacka Soplicy ,który jest bohaterem "byronicznym" co znaczy ,że przechodzi przez podobne problemy i sytuacje życiowe jak "byronowski" Giaur.
Jacka Soplicę poznajemy jako, przystojnego dobrze zbudowanego , nie zbyt zamożnego, polskiego szlachcica z charakterystycznym sumiastym wąsem, te cechy sprawiały ,że podobał się kobietom. Pozatym jest jak każdy Soplica impulsywny pewny siebie, skory do bijatyk i kłótni. Wśród miejscowej ludności zyskał miano awanturnika paliwody , lecz Jacek Soplica nie jest bezmyślnym zawadiaką, jest kimś więcej niż tylko kolejnym sarmatom , myślącym o własnych interesach. jest patriotą, świetnym mówcą, który z łatwością zjednuje sobie ludzi i potrafi nimi manipulować, dzięki temu dysponuje dużym posłuchem szlachty i Może wpływać na głosowania sejmików. Nic więc dziwnego że szybko, zwraca na siebie uwagę Stolnika, który bardzo chce mieć tak wpływowego przyjaciela. Odtąd Soplica staje się częstym gościem na zamku Horeszki, gdzie bierze udział w wystawnych bankietach i jest traktowany przez właściciela jak prawdziwy przyjaciel. Ta sielanka nie trwa jednak długo, ponieważ podczas jednej z uczt szlachcic poznaje piękną Ewę Horeszko córkę stolnika, natychmiast budzi się w nich potężne uczucie, nad którym nie mogą zapanować . Lecz okrutny magnat, pomimo iż był świadomy całej sytuacji, nie ma zamiaru oddać córki, za mąż biednemu Soplicy. Wietrząc lepszy dla siebie interes, wydaje ją za kasztelana. jest to zbyt silny cios dla szlachcica, który czuje się oszukany i wykorzystany przez swojego najlepszego "przyjaciela" , żeby zapomnieć o całej dramatycznej sytuacji zaczyna pić. Żeni się z pierwszą poznaną dziewczyną, która była dla niego pocieszeniem ale też niejako substytutem utraconej ukochanej. Owocem tego związku jest tytułowy Tadeusz, którym Jacek po śmierci żony nie może się zająć . Oddaje więc, młodego Soplicę pod opiekę swojego starszego brata Sędziego. Szlachcic zaś, postanawia opuścić kraj, wyjeżdżając ma nadzieje, że może pożegnalna wizyta wzbudzi w stolniku jakieś ludzkie uczucia. Ostatni raz mija zamek Horeszki , jeszcze bardziej odżywają w nim wspomnienia męk jakie w nim przeżył, lecz na miejscu Jacek jest świadkiem oblężenia warowni przez rosyjskie wojsko momentalnie zapomina o nienawiści do magnata, chcę pobiec ratować swoją ukochaną Ewę a nawet jej ojca. Nie trwa to jednak długo "Wąsal" (jak mówiono na Jacka z powodu jego sumiastych wąsów) z postrzega że armia agresora jest na straconej pozycji, wpada w szał nie może pogodzić się z tym że człowiek który wyrządził mu tyle krzywd i tym razem uniknie kary, pod wpływem emocji Jacek chwyta za broń i oddaje celny strzał. Stolnik pada martwy na ziemie, zamek Horeszki zostaje zdobyty a Soplica okrzyknięty zdrajcą i pomocnikiem Rosji. Wydarzenie to bardzo wpływa na Jacka Soplicę, przeżywa on wewnętrzną przemianę, żeby odkupić swoje winy i odciąć się od przeszłości wstępuje do Zakonu Bernardynów i przyjmuje miano Księdza Robaka. Odtąd rozpoczyna działalność emisariusza, podejmuje się wszelkich działań by pomóc okupowanej Ojczyźnie. Bierze czynny udziału w bitwach, przesyła tajne listy, ale jego prawdziwym marzeniem jest powrót na Litwę i z organizowanie tam postania. Po powrocie do kraju Ks. Robak stara się załagodzić konflikt pomiędzy Horeszkami a Soplicami co w efekcie się nie udaje i spór wybucha nowym ogniem. Bernardyn umiera wskutek śmiertelnej rany odniesionej podczas obrony Hrabiego krewnego Stolnika, co symbolicznie przypieczętowuje przemianę Jacka Soplicy.
Uważam, że Jacek Soplica jest bohaterem godnym naśladowania w sposób radykalny odmienił swoje życie na lepsze, zasługując na głęboki podziw i szacunek. Narażał przecież wielokrotnie życie dla sprawy niepodległości Polski odkupując tym swoje winy sprzed lat. Moim zdaniem słusznie przywrócono mu honor.