Drozd
Na pierwszy rzut oka gniazda kosa i śpiewaka wyglądają zupełnie jednakowo. Mogą być budowane w gałęziach drzew lub krzewów i umieszczane na różnej wysokości. Splecione są ze źdźbeł trawy, liści, mchu i mają zazwyczaj kształt głębokiej miski. Ale wystarczy tylko zajrzeć do wnętrza gniazda śpiewaka, chociaż nie ma w nim jeszcze jaj i od razu widać różnicę. Gniazdo kosa jest wysłane w środku grubą warstewką delikatnych łodyg roślin, natomiast w gnieździe śpiewaka brak jakiejkolwiek wyściółki. Do ostatecznego wykończenia wnętrza gniazda samiczka drozda śpiewaka używa wyłącznie próchna i śliny. Wszystkie te składniki dokładnie miesza w dzióbku i powstałą w ten sposób zaprawą oblepia wewnątrz ściany i dno. Podczas budowy gniazda nieustannie się wierci i dzięki temu całkiem i piórami wygładza wszystkie nierówności. Czynność ta zajmuje jej 4-6 dni. Od końca kwietnia, aż do końca czerwca dwu- lub trzykrotnie wykonuje tę pracę. Drozdy bowiem gnieżdżą się 2, a nawet 3 razy do roku i za każdym razem-jak wiele innych ptaków – budują nowe gniazda. Samica składa 4-5 błękitnawych jaj ozdobionych brązowymi plamkami. Pod ciepłym brzuszkiem samicy mniej więcej po 12-13 dniach wylęgają się niemal nagie pisklęta. Młode szybko rosną opierzają się i po następnych 2 tygodniach opuszczają gniazdo. Wysiaduje tylko samica, ale oboje rodzice przynoszą pisklętom pożywienie i karmią je jeszcze przez kilka dni po opuszczeniu gniazda. Pisklęta żywią się różnymi owadami, ale także i drobnymi owocami. Pobyt w gnieździe to najbezpieczniejszy okres w życiu ptaka. Jeśli gniazdo odnajdzie któryś z naturalnych wrogów-kot czy kuna-ani jaja, ani młode nie unikną zagłady. Pisklęta śpiewaka i innych drobnych ptaków, które budują gniazda na ziemi albo nisko nad ziemią, bronią się przed nimi w ten sposób, że bardzo wcześnie opuszczają gniazda. Często wyskakują z niego, zanim jeszcze nauczą się fruwać. Rozpraszają się po okolicy i zmniejszają prawdopodobieństwo przypadkowego zniszczenia całego wylęgu. Śpiewaki zamieszkują lasy, a także i parki, ale nie wszędzie je można spotkać. Wiosną i latem żywią się owadami zbieranymi na ziemi, a jesienią jagodami. Śpiewaki jest ptakiem wędrownym. Przylatuje do nas w końcu marca i w kwietniu, a odlatuje we wrześniu i październiku. W Polsce występuje licznie - to najpopularniejszy ptak wśród drozdów. Podlega ochronie.
Trzciniak
Pośród gęstych i trudno dostępnych zarośli, trzcin i szuwarów nad brzegami jezior, stawów i nad martwymi odnogami rzek zamieszkuje kilka gatunków ptaków z rodziny pokrzewkowatych, które są do siebie bardzo podobne. Nie łatwo je zobaczyć, ale można rozpoznać po śpiewie. Są to przeważnie ptaki wielkości małego wróbla, jedynie największy z nich, trzciniak, osiąga rozmiary drozda śpiewaka. To ptaki wędrowne i wszystkie budują w trzcinach albo w nadbrzeżnych krzewach bardzo podobne gniazda. Skoro tylko trzciniak wraca na wiosnę z Afryki, wśród trzcin zaczyna się rozlegać skrzekotliwy i donośny śpiew samca. Przywołuje w ten sposób samicę. Jednocześnie oznajmia innym samcom, aby się nie zbliżały albowiem ten rewir gniazdowy i powierzchni około 1200 m2 jest już zajęty. Wskazuje też samicy najodpowiedniejsze miejsce pod budowę gniazda, sam jednak nie bierze udziału w pracach budowlanych. Nieustannie tylko jej towarzyszy, wyśpiewuje i zachowuje się tak, jakby udzielał jej fachowych wskazówek, co gdzie trzeba wsunąć, a co podciągnąć. Samica pracowicie odrywa suche liście od łodyg trzciny. Za pomocą nóżek i dziobka rwie je na długie cienkie paski.