Tytuł utworu „Pszczoły’’ Bolesława Leśmiana wskazuje początkowo na to, ze będzie to wiersz przyrodniczy, opowiadający o życiu tych właśnie zwierząt. Po dokładnym przyjrzeniu się możemy zauważyć, ze zawarte w nim są jednak zarówno prawdy filozoficzne jak i egzystencjalne.
Utwór zbudowany jest z 6 strof, jest regularny oraz sylabiczny. Każda zwrotka ma 4 wersy. Rymy występujące w wierszu są okalające z wyjątkiem ostatniej strofy, gdzie mamy przykład rymów naprzemiennych. Mamy tutaj również wiele różnych neologizmów, co jest dość charakterystyczne dla poezji Bolesława Leśmiana. Zabieg ten ma na celu ukazanie niepowtarzalności i wyjątkowości pewnych sytuacji.
W pierwszej strofie widzimy, gdzie będzie toczyć się cala akcja. Jest to ‘zakamarek podziemny’, miejsce bardzo mroczne, w którym panuje nicość. W świecie tym rządzi śmierć, a jej podwładnymi są zmarli. Po chwili słychać jakiś brzęk i do zaświatów wlatują pszczoły. Okazuje się, ze pomyliły one drogę. Są one tam zjawiskiem bardzo obcym, niepasującym do całego otoczenia. Autor opisując pszczoły używa neologizmu ‘’pozlociny’’, który odnosi się do koloru złotego, jakim świecą.
Zmarli są bardzo zadowoleni z widoku owadów, są wdzięczni za to, ze ‘’zbudziły ranę’’. Jest to jednak określenie ironiczne, pszczoły wywołały tak naprawdę wielki smutek i tęsknotę nad realnym światem. Autor przedstawia obok siebie owady, które ‘zlotawią się’, czyli błyszczą i złocą oraz ciemny i ponury świat zmarłych. Ma to na celu pokazanie jak duża jest różnica miedzy światem żywym, czyli pszczołami, a światem umarłych.
Male owady w końcu odnajdują drogę powrotna. Życie wraca do życia a śmierć do śmierci. Ich pobyt w zaświatach nie pozostał jednak bez znaczenia. Zapanowała tam wielka tęsknota. Autor kończy słowami ‘a oni wciąż patrzą i patrzą’, co odnosi się do ich wiecznego spoczynku. Obrazuje to brak jakiejkolwiek nadziei, zastygniecie w bezruchu. Pszczoły przypomniały jedynie o świecie, który jest dla nich niedostępny.
Myślę, ze w wierszu wystąpiła kolosalna pochwala życia. Zycie wygrywa ze śmiercią, potrafi wzruszać, wprowadzić w zachwyt a na końcu nawet w tęsknotę. Jest ono opisane pod postacią pszczół, owadów żywych, energicznych, świecących jasnym kolorem, natomiast drugi świat, zmarłych, przedstawiony jest jako nicość.
Opracowania powiązane z tekstem
Czas czytania: 2 minuty
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Zgodnie z misją, Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne i sprawdzone treści edukacyjne.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.