Ważne postaci w historii świata - Sokrates i Archimedes

Sokrates (ok. 469 - 399 p.n.e.) - był filozofem greckim. Wśród wielkich myślicieli Sokrates to postać niezwykła. Uważany jest za filozofa idealnego, doskonałego. Jego życie było całkowicie zgodne z głoszonymi poglądami. Brzydki, niedbale ubrany, był ujmujący i łagodny, pełen poczucia humoru i dobroci. Uczniowie go kochali. Cieszył się wielką popularnością w rodzinnych Atenach. Sokrates interesował się człowiekiem. Stworzył naukę o zasadach ludzkiego postępowania - etykę. Poszukiwał odpowiedzi na pytania : Co jest w życiu najważniejsze ? Jak osiągnąć szczęście ? Nauczył, że tylko to, co dobre, jest naprawdę pożyteczne, a dobrem bezwzględnym jest cnota, rozumiana jako życie w prawdzie i sprawiedliwości. Uważał, że człowiek ma obowiązek poszukiwać prawdy, która jest stała i niezmienna. Sokrates szanował prawo, dlatego poddał się sprawiedliwemu wyrokowi, skazującemu go na śmierć i wypił podaną mu truciznę (cykutę).
Sokrates nie pozostawił żadnych dzieł pisanych. Swoją naukę rozwijał podczas rozmów z uczniami. Mawiał, że za przykładem matki, która była położną, pomaga narodzić się prawdzie, wydobywając ją z ludzkiego umysłu. Zadawał pytania, które pozwalały słuchaczom samodzielnie do niej dotrzeć.
Platon, wielki filozof grecki, był uczniem Sokratesa. Poglądy swego mistrza spisał w dziele zatytułowanym "Obrona Sokratesa". Rozprawia się w nim z oskarżeniami, które doprowadziły do skazania Sokratesa przez sąd w Atenach.
Ksantypa, żona Sokratesa, była córką garncarza. Jej imię jest do dziś używane jako określenie kłótliwej jędzy, uprzykrzającej życie mężowi. W rzeczywistości Ksantypa dbała o dom i dzieci, a jej zapobiegliwość i gospodarność chroniła wielkiego filozofa przed kłopotami dnia codziennego.



Archimedes ( ok. 287 - 212 p.n.e.) - był matematykiem i filozofem greckim. "Eureka ! - Znalazłem!" Iluż uczonych powtarza za Archimedesem ten okrzyk radości z dokonanego odkrycia. Życie, wypełnione bez reszty pracą, poświęcił Archimedes badaniu i wyjaśnianiu zasad rządzących światem. Obserwując przedmioty zanurzone w płynie, stwierdził, że wydają się one lżejsze, i to dokładnie o tyle, ile waży płyn, który się wylewa z naczynia po zanurzeniu w nim danej rzeczy. Tak odkrył jedno z podstawowych praw fizyki, nazwane później prawem Archimedesa. W matematyce, którą uważał za królową nauk, zajmowała go zwłaszcza geometria : np. studiując kulę, zdołał obliczyć obwód Ziemi ! Dokonał również wielu praktycznych wynalazków - wymyślił pompę, pozwalającą niewielkim wysiłkiem nawadniać pola podczas suszy. Był wielkim uczonym - dziś uważamy, że największym, jaki żył w starożytności.
Król Syrakuz, Hieron, podejrzewał, że złotnik, któremu zlecił wykonanie korony, oszukał go, zastąpiwszy część złota srebrem. Rozstrzygnięcie wątpliwości powierzył Archimedesowi. Uczony wpadł na pomysł rozwiązania zadania podczas kąpieli. Uradowany odkryciem wybiegł nago na ulicę, wołając : "Eureka!".
Archimedes, zazwyczaj zatopiony w naukowych rozważaniach, nie zwracał uwagi na otoczenie. "Nie psuj moich kół" - powiedział gniewnie do żołnierza zwycięskiej armii rzymskiej, która zdobyła Syrakuzy. Żołnierz, rozzłoszczony, zabił Archimedesa, nie wiedząc, kogo ma przed sobą.