Notatnik ucznia
Najważniejsze daty w historii π:
- 2000 p.n.e. - Babilończycy przyjmują przybliżoną wartość π równą 3.
- 250 p.n.e. - Archimedes określa z dobrą dokładnością przybliżoną wartość π jako 22/7.
- 1706 - Wiliam Jones wprowadza do użytku symbol π.
- 1761 - Johann Lambert dowodzi, że π jest liczbą niewymierną.
- 1882 - Ferdinand von Lindemann dowodzi, że π jest liczbą przestępną.
Notatnik nauczyciela
Od najdawniejszych czasów przypisywano okręgom i kołom wartość religijną i mistyczną. Jest to kształt idealny, pozbawiony boków (lub mający ich nieskończona ilość), linia bez końca, dostrzegana wszędzie w przyrodzie. Od tysięcy lat ludzie wiedzieli, że stosunek obwodu okręgu do jego średnicy jest taki sam. Przyjęło się przedstawiać ów iloraz znakiem greckiej litery π (pi), którym po raz pierwszy posłużył się W. Jones w 1706 roku roku lecz spopularyzował go dopiero szwajcarski matematyk Leonhard Euler w 1737.
Pytania kontrolne
Kto i kiedy wprowadził symbol π?
Kiedy i z jaką dokładnością Archimedes określił wartość przybliżoną π?
Kto i kiedy spopularyzował znak π?
Przeczytaj podobne teksty
- 84% Liczba PI
Czas czytania: 1 minuta
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Zgodnie z misją, Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne i sprawdzone treści edukacyjne.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.