Na podstawie analizy podanego fragmentu І księgi ''Pana Tadeusza'' Adama Mickiewicza określ funkcję budowanego przez poetę obrazu natury i domu.

Autor ''Pana Tadeusza'', Adam Mickiewicz zaliczany jest do jednego z czołowych pisarzy romantycznych. Nad tym utworem pracował od jesieni 1832 roku do lutego 1834. Dzieło wydane zostało w czerwcu 1834 roku w Paryżu , jednak zostało przyjęte bardzo chłodno przez czytelników. Dziś dzieło to jest uznawane za epopeje narodową, zawiera opis wydarzeń historycznych od Konstytucji 3 mają do utworzenia Legionów Polskich i wkroczenia wojsk Napoleona na ziemie polskie. Moim zadaniem jest określenie funkcji obrazu natury i domu , powołując się na І księgę ''Pana Tadeusza- Gospodarstwo ''

Uważam , że sam tytuł І księgi nie jest bez znaczenia. ''Gospodarstwo'', kojarzy mi się przede wszystkim z rodziną , z domem , z miejscem wspólnej pracy i życia. Z miejscem bezpiecznym i spokojnym, gdzie czeka nas coś dobrego. Samo słowo jest nacechowane pozytywnie. Wywiera na czytelniku pozytywne uczucia i emocje.
Pierwsze wersy fragmentu opisują panoramę pejzażu nadniemeńskiego, jednak jest on pozbawiony szczegółów o okolicy. Autor uogólnia nam ten obraz ''...Tymczasem przenieś moją duszę utęsknioną Do tych pagórków leśnych , do tych łąk zielonych Szeroko nad błękitnym Niemnem rozciągnionych...'' , myślę , że dlatego, by później ukazać nam piękno zakątków Soplicowa. Mickiewicz w bardzo poetycki sposób opisuje kolory, ''….Wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem... , bursztynowy świerzop... , ciemnej zieleni Topoli...'' i również sposób w jaki autor łączy poszczególne zestawienia natury z kolorem wywiera na mnie pozytywne uczucia.
W drugiej części fragmentu pisarz opisuje nam już nieco dokładniej dworek w Soplicowie. Jest to dworek szlachecki , położony na niewielkim pagórku , w brzozowym lasku na skraju wody. Wydaje mi się , że takie położenie dworku ma duże znaczenie ponieważ znajdował się on na pagórku , czyli miejscu ważnym i wyniosłym pod względem symbolicznym . Otoczony był lasem i wodą co mogło oznaczać życie , możliwość życia w tym miejscu. Dom był drewniany lecz posiadał również wzmocnienia murowane, białe ściany wyróżniały się pośród zielonych topól. Był to dom mieszkalny , niezbyt duży , gdzie panuje ład , porządek i dostatek''...Dom mieszkalny niewielki, lecz zewsząd chędogi, I stodołę miał wielkaąi przy niej trzy stogi Użątku , co pod strzechą zmieścić się nie może; Widać , że okolica obfita we zboże...''Mieszkańcy domu to ludzie dobrzy i gościnni nikomu nie odmówią gościny, a wynika to z tego w jaki sposób autor opisuje bramę przed dworkiem ''...Brama na wciąż otwarta przechodniom ogłasza , Że gościnna i wszystkich w gościnę zaprasza...''
Trzecia część tekstu mówi o przyjeździe młodego pana, który po zakończeniu nauk wraca w rodzinne strony . Mowa tu o Tadeuszu, który wraca z trwających dziesięć lat nauk i z sentymentem przechadza się po domu wspominając czasy i wygląd domu sprzed jego wyjazdu. Tadeusz zauważa te same urządzenia, przedmioty , którymi bawił sie jako dziecko i które teraz po tylu latach jego nieobecności są takie same, jednak nie wydają się one teraz takie piękne i wielkie''...Też same widzi sprzęty, też same obicia , Z którymi się zabawić lubił od powicia; Lecz mniej wielkie , mniej piękne niż się dawniej zdały...''
Zauważa również , te same portrety wiszące na ścianie , przedstawiające bohaterów narodowych , przywódców i żołnierzy takich jak Kościuszko , Rejtan , Jasiński i Korsak . Następnie zauważa stary zegar , z którego wydobywają się dźwięki Mazurka Dąbrowskiego. Świadczy to o patriotyzmie mieszkańców Soplicowa.
Autor przedstawia obraz dworku szlacheckiego i poniekąd jego mieszkańców. Miejsce to zawierało typowo polskie cechy. Patriotyzm , stare zwyczaje, gościnni ludzie to obraz miejsca, gdzie chciałabym być może trafić. Opisuje piękno , spokój tego miejsca. Mickiewicz zbudował obraz natury i domu , w którym każdy czułby się dobrze. Miła okolica , piękne zakątki , urodzaj , to wszystko obraz miejsca gdzie można poczuć się bezpiecznie i u siebie.