"Albowiem ten, kto rozumie swoją istotę, jest panem swojego przeznaczenia" - rozprawka

Myśl zawartą w temacie sformułował angielski filozof Francis Bacon. Wbrew temu, co na ten temat mogliby sądzić inni, uważam, że nie miał on racji. Moim zdaniem nawet człowiek, który rozumie do czego jest stworzony w życiu nie może dowolnie kierować swoim losem.
Los człowieka zależy od bardzo wielu czynników. Od tego jakich ma rodziców, w jakim miejscu się wychowuje oraz jacy ludzie go otaczają. Wpływ tych czynników jest często tak duży, że w sposób znaczący decydują one o życiu jednostki. Pewien procent ludzi rodzi się z upośledzeniami fizycznymi i mimo, że wiedzą czego by chcieli, to nie są w stanie tego zrealizować. Czasami zdarzają się osoby o wyjątkowych zdolnościach i wbrew wszystkiemu kierują swym przeznaczeniem, ale te wyjątki tylko potwierdzają reguły.
Pierwszym przykładem na potwierdzenie mojej tezy jest historia króla Edypa. Był to bohater tragedii antycznej o tym samym tytule, napisanej przez Sofoklesa. Człowiek ten przez cały czas dążył do poznania prawdy o sobie i zarazem zrozumienia swojej istoty. W końcu dowiedział się, że zabije swojego ojca i poślubi własną matkę. Żeby temu zapobiec opuścił Korynt, ale na nic się to nie zdało. Myślał, iż w ten sposób kieruje swoim przeznaczeniem. Jednak był w błędzie. Okazało się, że nic nie jest w stanie zrobić, aby klątwa się nie spełniła.
Kolejnym argumentem na poparcie mojej tezy jest historia Julii z dramatu Wiliama Szekspira. Pokochała ona Romea, który pochodził z wrogiego jej rodzinie rodu. Tak bardzo się w nim zakochała, iż nie wyobrażała sobie życia z innym mężczyzną. Ani rodzina Julii, ani Romea nie zgadzała się na ten związek. Wtedy dziewczyna wymyśliła pewien plan. Mimo, że plan wydawał się bardzo dobry i przemyślany, to doprowadził do śmierci Romea. Z całą pewnością można stwierdzić, że Julia nie była panią swego przeznaczenia. O tragicznym finale zadecydował splot nieprzewidzianych wydarzeń.
Nie należy zapominać również o wielu postaciach młodych ludzi opisanych w książce Aleksandra Kamińskiego pt. „Kamienie na szaniec”. Jedną z nich był Rudy. Ten młody człowiek biorąc udział w wielu niebezpiecznych akcjach walczył z okupantem. Chciał żyć w wolnym i niepodległym państwie i robił wszystko by tak się stało. Wydawałoby się, że kieruje swoim losem i jest panem swojego przeznaczenia. Nieoczekiwanie Rudy zginął w straszliwych męczarniach skatowany przez gestapowców. O jego losie zadecydowali okrutni uważający się za nadludzi faszyści.
W świetle przytoczonych argumentów można śmiało stwierdzić, że człowiek, który poznał swoją istotę, czyli wie czego chce i co jest w nim najwartościowsze i tak nie jest panem swojego przeznaczenia.