Trzy wcielenia Konrada - charakterystyka.

"Imiona różne, osoba ta sama" -mowa tu o bochaterze romantycznym wykreowanym przez Adama Mickiewicza w mistrzowskim swego rodzaju dziele"Dziady'' stanowiącym spójną całość poprzezłącznika,którym jest owa postać w trzech wcieleniach, nadająca logoczny sens całemu dziełu.
Upiór,który pojawia się w wierszu stanowiącym wstęp do dramatu to właśnie jedno z wcieleń Konrada. Jest nim młodzieniec -samobójca "z piersią skrwawioną,jakby dziś rozdartą",który co roku wychodzi z grobu i jako upiór pojawia sie na ziemi wśród ludzi "Na świecie jeszcze, lecz nie dla świata",gdzie ponownie przeżywa cierpienie z powodu nieszczę śliwej miłości i powtarza samobójczy czyn.
Następnie pojawia się na obrzędzie Dziadów jako milczące,tajemnicze widmo.To wlaśnie miłość przywiodła upiora na Dziady,lecz nie po pomoc ,gdyż jest przekonany.ze jej nie oyrzyma. Pragnie tylko chodźby tan jeden raz w roku,znowu ujrzeći poczuć bliskośćpasterki,zapewnie ukochanej , a obrzęd stwarza ku temu okazję.Nie wiadomo jednak zupełnie jaki był scenariusz nieszczęśliwej miłośći,można snuć domysły. Całej zas prawdy dowiadujemy się w 4 cz.Dziadów ,gdzie owy upiór początkowo jako Pustelnik,potem Gustaw opowiadza księdzu historię swojej wielkiej romantycznej milości.Nie jest on człowiekiem,lecz upiorem,kiedyś Gustawem -nieszcześliwie zakochanym mlodzieńcem.
Gustaw reprezentuje typ romantycznego kochanka uwikłanego w nieszczęśliwy związek,co w konsekwencji przynosi tragiczny skutek.Pełen wewnętrznego niepokoju,zbuntowany wobec otaczającej go rzeczywistości próbuje nawiązać kontakt z drugim czlowiekiem, pragnie zrozumienia,a także współczucia. Za swoje cierpienie częściowo wini księdz za to ,że wprowadził go w złudny świat bohaterów literackich, kreujący idealny obraz kobiety i przepojonej pięknem miłości,ktorej Gustaw ulega ,co prowadzi go do niekończącego się cierpienia.Zamiast szczęścia daje co innego.''Kto milości nie zazna ten żyje szczęśliwy"-stwierdza ostatecznie bohater.Slowami"KObietopuchu marny ty wietrzna istoto" gardzi ukochaną.Jego postawa wyraża ogromny bunt przeciwko nierównościom społecznym,które przyczyniają sieędo tego typu nieszczęść.

Gustaw powraca w 3 części Dziadów jako Konrad ,lecz nie jako romantyczny kochanek,ale jako patriota,poeta romantyczny.Przemiana ta to wyjście z kręgu samotnego cierpienia,powrot do życia z ludzmi i dla ludz.
Wchodząc na nowądrogę życia obiera nowy cel-życie dla ojczyzny,co nadaje wlaściwy sens jego życiu.Miłość do kobiety zastępuje milością patriotyczną ,z powodu ktorej także cierpi .Konrad jest nowo narodzonym duchowo czlowiekiem,o wyjątkowej wrazliwości i bogatym życiu wewnętrznym . Konrad ukazany jest jako wieszcz narodowy-przewodnik kochający naród,pragnący ofiarowac mu wolność i niesmiertelność,ale za cenę absolutnego podporządkowania narodu .
Osobę swą ujawnia podczas małej improwizacji.Pieśń zemsty,którą śpiewa jest wybuchem nienawiści,żądzy zemsty, która lamie porządek ludzki i boski.

W wielkiej improwizacji mierzy sie z tworcą świata -Bogiem . Wierzy on,że samą wewnętrzną siłą jest w stanie rządzic naturą na ziemi .Jednak to mu nie wystarcza,w dziele tworzenia chcialby przewyższyc Boga ,bo świat stworzony przez niego jest niedoskonały.To świat, w którym panuje zło,cierpią niewinni ludzie ,cierpi takze niewinna ojczyzna Konrada. Dla uporządkowania świata potrzebna jest mu tyrańska władza nad ludźmi. Twierdzi, iz należy im odebrać wolną wolę,która zakłuca tylko szczęśliwy ład.Bohater nie może się pogodzić z niesprawiedliwym porządkiem.Czuje się na tyle wyższy od ludzi, na tyle nimi gardzi,że chcialby ich uszczęśliwic wbrew ich woli .Jako niepospolita równa Bogu istota,pragnął" rządu dusz" i dlatego poniósł klęskę .pycha Konrada doprowadzila go do zwątpienia ,rozpaczy i ostatecznego upadku.Wroli patrioty też sobie nie poradził.W końcu to to sama osoba,która w obojetnie jakim wcieleniu nie moze sie odnależć.Skazana z gory na kleskę....