Pamiętnik Rzeckiego jako przykład postawy romantycznej.

Poza tym, że pamiętnik nie może być postawą, to widzimy w nim obraz jego autora - człowieka będącego na wskroś romantykiem;

Wychowywał się już w czasie zaborów, gdy dojrzewały idee romantyczne; wszyscy oczekiwali nadejścia Napoleona na odsiecz Polsce; jego nadzieję na odsiecz któregoś z Bonapartych nie zaburzają klęski dwóch kolejnych powstań; namawia nawet swojego przyjaciela - Stanisława Wokulskiego do udziału w powstaniu styczniowym;

Wcześniej ma miejsce wiosna ludów, w której objawia się kolejny romantycznych aspekt ideologii Rzeckiego - walka o naszą i waszą wolność - poświęcanie się za wolność innych uciskanych narodów;

Widzimy, że jest naiwny politycznie - stosuje romantyczne metody oceniania wszystkich i wszystkiego (uważa, że Wokulski robi to wszystko dla dobra kraju chociaż ten jest tylko zakochany);

Ostatecznie okazuje się, że ze swoimi ideami staje się anachroniczny i jest uznawany za relikt przeszłości; nie jest rozumiany i sam nie rozumie otoczenia - nowej ideologii; jest uznawany za dziwaka dzięki swojemu ubiorowi i zachowaniu - czuje się więc (romantycznie) samotny i wyobcowany; jego świat ogranicza się do subiektowania w sklepie Wokulskiego, jego psa i małego pokoiku w którym mieszka; gdy ten malutki świat zaczyna się zapadać w sobie (wyrzucony z pracy po sprzedaży sklepu) - on umiera wraz z nim;