Streszczenie książki pt. "Ziele na Kraterze".

Opowieścią o swoich córkach raczy nas w swojej książce Melchior Wańkowicz. Napisana wspaniałym językiem powieść jest ucztą duchową dla każdego...
Narodziny córek, ich wychowywanie, skłanianie do samodzielnego myślenia, rozwijanie inteligencji w oryginalny sposób, nauka zasad i dobrego współżycia z innymi - to wszystko stanowi „podaną” pięknie treść lektury. Wspólne spędzanie wolnego czasu i wakacji na wycieczkach, wyprawach górskich oraz w dawnej posiadłości rodowej Wańkowiczów w Bezku i Jerce to jedna ze świetnych metod wychowawczych. Dziewczynki poznawały tam historie swoich przodków i bolesne dzieje Ojczyzny. Nauczyły ich patriotyzmu i miłości do niej...
Po maturze obie córki Wańkowicza kontynuowały naukę, Marta w Szwajcarii a Krysia w Polsce. Wybuch drugiej wojny światowej spowodował rozpad rodziny. Wańkowicz wyjechał do Włoch skąd ruszył na Bliski Wschód, gdzie pracował jako reporter. Martę, matka wysłała do Stanów Zjednoczonych. Dziewczyna podjęła tam pracę dziennikarską i została w tym kraju na zawsze. Krystyna, starsza córka wraz z matką pozostała w Warszawie. Podjęła studia na tajnym Uniwersytecie. Zginęła walcząc jako łączniczka w Powstaniu Warszawskim...
Rozłąka Melchiora Wańkowicza z żoną Zofią trwała sześć lat. Po tym czasie spotkali się we Wloszech, gdzie dostali wiadomość o narodzinach swojej wnuczki...
Sporą część lektury stanowi opowieść o życiu rodziny w wybudowanym z dużym trudem domu. Wymarzoną, czteropiętrową siedzibę nazywano Domeczkiem. Każdy miał tam swoje miejsce i czuł się szczęśliwy. Opisy spędzanego w nim czasu i różnego rodzaju uroczystości rodzinnych oraz historie związane z wyprawami samochodem, nazywanym Kacperek to dodatkowy „smaczek” tej książki.
Melchior Wańkowicz zakończył ją pisząc poruszający list do zamordowanej w Powstaniu Warszawskim córki Krystyny. Obiecał w nim, że napisze książkę o niej i o historii rodziny, by jego wnuczka poznała przeszłość i wyciągnęła z niej wnioski...