Spotkanie wrogów Achilles i Priam

Większość mitycznych bitew i historycznych wojen obfituje w opisy spotkań wśród bitewnego pyłu zagorzałych wrogów. Podobnie jest w „Iliadzie” Homera. Jednak spotkanie Achillesa i Priama to nie przykład samej walki, ale przede wszystkim sytuacji, w której poznajemy ludzi w sposób odmienny od dotychczasowego.
Starcie Achillesa i Priama to ilustracja metamorfozy człowieka związanej z jego położeniem. Nie jest to metamorfoza na potrzeby chwili, ale prawdziwa zmiana, ukazanie zupełnie innych cech. Priam to silny, starszy i doświadczony człowiek, który jest potężnym władcą Troi i szanowanym królem. Postrzegany jest jako autorytet dla poddanych, symbol odwagi i przywódczości. Mimo to korzy się przed swoim przeciwnikiem Achillesem, aby odzyskać zwłoki syna, co ukazuje obraz skruszonego, błagającego i bezradnego starca.
Achilles natomiast to bezduszny, odważny i waleczny wojownik. Jednak mimo gniewu i buntu potrafi być wrażliwy, a słysząc odwołanie się Priama do pamięci o własnym ojcu, jest w stanie wiele uczynić. Syn Peleusa potrafi zrozumieć cierpienie Priama i ze wzruszeniem, roniąc łzy, nie tylko nakazuje obmyć i namaścić ciała Hektora, ale też zarządza okres żałoby oddając je na ręce Priama.
To, jaką ludzie potrafią przejść metamorfozę przez jedno wydarzenie jest niesamowite. Achilles po przywołaniu pamięci swojego ojca, stojąc przed płaczącym starcem, który był gotowy całować mu nogi, aby odzyskać ciało syna, zmienił się nie do poznania. Okazał się zupełnie innym, wrażliwym i lepszym człowiekiem. Pokazał, że jego serce nie jest z kamienia, że ma uczucia. Natomiast metamorfoza Priama polegała przed wszystkim na tym, że był on w stanie zrezygnować z królewskiego dostojeństwa, aby dusza Hektora zaznała spokoju w innym świecie. To do czego posunął się Priam nie było godne króla Troi, ale było godne ojcowskiej miłości. Był to czyn gorzki, bolesny i wyjątkowy, ale tylko to mógł zrobić ojciec dla zmarłego syna.
Spotkanie wrogów ukazuje, jaką można przejść przemianę, aby coś osiągnąć. Dowodzi również, że nigdy nie jest za późno na okazanie skruchy i współczucia. Być może nie zamieniło ono nic w relacjach między Priamem i Achillesem, ale na pewno wiele zmieniło w każdym z osobna. Ten fragment „Iliady” ukazuje, jak daleko jest w stanie posunąć się człowiek i jak wiele można uczynić dla drugiego człowieka.