Spotkanie po latach - dalsza historia "Tego obcego"

Pamiętacie to jak Zenek odjeżdżał pociągiem do Tczewa i żegnał się ze swoimi przyjaciółmi?
Na pewno tak. Teraz wam opowiem o tym co stało się osiem czy nawet dziesięć lat później. Więc to było tak :

„Pewnego chłodnego oraz pochmurnego poranka tak jak zawsze o godzinie siódmej czterdzieści Zenek Wójcik biegał po parku ze swoim kolegą z pracy Andrzejem Czarskim. Kiedy biegli obok pewnej pięknej, śliczne ubranej damy, która siedziała na ławce bohater zatrzymał się i spojrzał na nią. To była Pestka. Zenek podszedł do niej i dlatego że nie był pewny czy to ona zapytał.
- Czy pani to może Pestka Ubyszowa?
-Tak, a o co chodzi?- odpowiada- Zenek?!
-Tak.
- A co ty tutaj robisz ?
- Mieszkam razem z wujem. przyjechaliśmy tu cztery lata temu kiedy wuja zachorował na Arrythmie, ale lepiej powiedz co ty robisz w Gdańsku ?
- Kilka dni po moim ślubie i …
- Po twoim ślubie? Kiedy się ożeniłaś ? –przerwał jej.
- Kilka miesięcy temu, a zapomniałam przepraszam wysłałam ci zaproszenie ale nie doszło, ponieważ przeprowadziłeś się tu …
Ta rozmowa trwała jeszcze jakąś godzinę. Zenek dowiedział się że Pestka wzięła ślub z Julkiem w Olszynach, a niedawno umarła jego ciocia Barbara Strzyk, która w swoim testamencie cały majątek zapisała jej mężowi, że ula zamieszkała z ojcem i jest choreografem, że ma się dobrze. o tym że marian za miesiąc się żeni z Marylą Jakubik i że chce go zaprosić, ale nie wie gdzie on mieszka.
- Wiesz co Zenek ?- Nieśmiało mówi Pestka- ja jestem tu zawsze o tej samej porze więc jeśli chcesz to będziesz mógł ze mną częściej porozmawiać.
- Spoko. trzymaj się.
- Ty też.