"Legenda o świętym Aleksym" - Biografia św. Aleksego

Aleksy, syn Eufemiana mieszkał w zamożnej rodzinie w Rzymie. Kształcił się we wszelkich naukach filozoficznych, a następnie rodzice wybrali mu żonę.

Później potajemnie udał się do Syrii, gdzie znajdował się obraz Jezusa Chrystusa. Aleksy rozdał swój dobytek ubogim, a potem zasiadł z żebrakami w przedsionku kościoła Matki Bożej. Jego ojciec posłał za nim swoje sługi, aby go szukali, oni jednak mimo iż go znaleźli, nie rozpoznali go. Spędził on w tym przedsionku 17 lat i służył Bogu. Wreszcie obraz przemówił i kazał kościelnemu zawołać Aleksego, gdyż stał się on godny królestwa niebieskiego. Po tym wydarzeniu wszyscy zaczęli obdarzać syna Eufemiana szacunkiem. Wrócił do Rzymu, lecz postanowił nie dać się rozpoznać. Więc gdy ujrzał swojego ojca przekonał go, aby pozwolił mu zamieszkać w swoim domu. Przez 17 lat Aleksy pozostawał w domu ojca niepoznany przez nikogo, gdy jednak przeczuł, że zbliża się koniec jego życia, spisał dzieje swojego życia. W pewną niedzielę przemówił z nieba głos, który kazał szukać wszystkim Męża Bożego. Następnie cesarze Arkadiusz i Honoriusz wraz z papieżem przybyli do domu Eufemiana, gdzie podobno miał mieszkać. Wtedy Eufemian znalazł Aleksego nieżywego z listem w ręku. Nie mógł go wyjąć, ponieważ ręka zmarłego nie wypuszczała listu, więc papież wyjął list z dłoni martwego, który natychmiast wypuścił list. Po odczytaniu dziejów życia odkryto, że był to Aleksy - syn Eufemiana. Papież postanowił przenieść jego ciało do kościoła. Po drodze ludzie chorzy dotykali ciała zmarłego i natychmiast zostawali uleczeni.

Święty Aleksy umarł 17 lipca roku Pańskiego 398.