Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
‘spokojnie, z obojętnością, bez emocji’; wyr. określ.; Dodał jeszcze z kamienną twarzą, że „przecież mamy czas”, co dla Jechanurowa musiało być gorzką pigułką do przełknięcia. – GW; Pełen najgorszych przeczuć, aczkolwiek wciąż jeszcze z kamienną twarzą, sięgnąłem pod pulpit . – E. Niziurski.
„ kamienną twarzą ” przyjmują ciosy i dary losu mówimy, że cechuje ich „stoicki spokój”. Najwyższym dobrem człowieka jest szczęście. Człowiek szczęśliwy - to człowiek wyzwolony od pożądań i namiętności
noszch. Jednak nie wpłynęło to na jego postawę. Nadal był niewiarygodnie dzielny i z kamienną twarzą znosił upokorzenia i ból. Po odbiciu chłopaka z rąk nieprzyjaciela zarówno jego wybawców, jak i
opowiadania. Z roztrzęsionymi rękami i pobladłą twarzą zapytałam go, dlaczego przyniósł to coś do naszego domu. Odpowiedział łamiącym się głosem, że pożyczył książkę od kolegi. Bliska szału kazałam mu
- aus ungeklrten Grnden z mieszanymi uczuciami - mit gemischten Gefhlen z kamienną twarzą - steinernen Gesichts między młotem a kowadłem - zwischen Hammer und Amboss z deszczu pod rynnę - vom
dóbr przemijalnych. „stoicki spokój” o ludziach, którzy spokojnie, z kamienną twarzą , przyjmują ciosy i dary losu. Fil grec: Tales – wszystko skład się z wody. Anaksymenes – podstaw powietrze. Heraklit