Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Adam Mickiewicz – autor cytatu zawartego w temacie – to prekursor epoki romantyzmu w Polsce. Jako młody człowiek, zbuntowany przeciwko dotychczasowemu porządkowi świata, pragnął zjednoczyć we wspólnym działaniu pokolenie rówieśników. Stworzył...
ramienia! spólnymi łańcuchy Opaszmy ziemskie kolisko! Zestrzelmy myśli w jedno ognisko I w jedno ognisko duchy!... Dalej , bryło z posad świata ! Nowymi cię pchniemy tory , Aż opleśniałej zbywszy
grupie pokonują swoje słabości i przeciwności losu. Autor ukazuje charakterystyczny dla młodych ludzi poryw: ?Zestrzelmy myśli w jedno ognisko I w jedno ognisko duchy!... Dalej bryło , z posad świata
kolebce kto łeb urwał Hydrze”. Doskonale w liryku tym przedstawiona została wiara w odbudowę świata i optymizm: „ Dalej , bryło , z posad świata !/ Nowymi cię pchniemy tory ”, jak również apologia wspólnego
, bryło , z posad świata ! Nowymi cię pchniemy tory .” Podczas wykładu o higienie skierowanego do lekarzy warszawskich, jego argumenty nie są logiczne. Nie kieruje się on bowiem rozumem ale, zgodnie z
została Hebe-Młodość), chcą poszukiwać nowych wartości (? Dalej , bryło , z posad świata ! Nowymi cię pchniemy tory , aż opleśniałem zbywszy się kory, zielone przypomnisz lata.?). Istotne są dla nich