Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Siedliśmy wokół ogniska wsłuchani w tę ciszę tatrzańską, która aż w uszach dzwoni. Zbliżała się już i godzina spoczynku, gdy nagle Sabała[1] podniósł swą pomarszczoną twarz, podobną zarazem do głowy starego sępa i do twarzy Miltona. Chwilę...
. Pod koniec utwory pojawia się tzw. Nuta Sabałowa , stopniowo stając się tłem i znikając w końcowej improwizacji. KOŚCIELEC poświęcony jest pamięci M. Karłowicza, który zginął u stóp Kościelca w