Poezja Przybosia
"Dachy" - Julian Przyboś.
We wczesnej poezji Przybos fascynował sie rozwoje cywilizacji ; przedmiotem wnikliwej obserwacji. J.Przyboś szczególnie podziwia miasta - rozwijajace sie metropolie , pnące sie w góre domy .W wiekszosci wierszy zjawisko budowy miasta nabiera...
Julian Przyboś - wiersze (notatki)
Julian Przyboś „Gmachy" konstruktywizm - wyraz zachwytu nad konstrukcjami architek. „Poeta - wykrzyknik ulicy" - metafora odległych skojarzeń metafora musi być oryginalna i
"Gmachy" - Julian Przyboś
powietrzem. masy współzatrzymane, z których budowniczy uprowadził ruch: znieruchomiałe piętra. dachy , przerwane w skłonie..." Ten oto fragment można zinterpretować w taki sposób: "Dwurząd
Julian Przybos - mistrz awangardy i oryginalnej metafory
w przepaść, by w końcu umrzeć. Metafory te ukazują natężenie uczuć podmiotu lirycznego, który tłumi w sobie ogrom emocji po utracie ukochanej osoby. Julian Przyboś to poeta dynamiczny. Już od
Awangarda Krakowska (program, twórcy, przykłady).
Grupa skupiona wokół Tadeusza Peipera i pisma "Zwrotnica"; należeli do niej Julian Przyboś , Jan Parandowski, Adam Ważyk; Głosili związek literatury z teraźniejszością, w odróżnieniu od futurystów
Motyw miasta - „Miejsce magiczne, cywilizacyjna dżungla, przestrzeń destrukcji...” – konspekt pracy
. Julian Przyboś – „ Dachy ”, „Gmachy” – miasto jako największe osiągnięcie cywilizacyjne człowieka, miejsce cudowne, posiadające własną duszę. Zachwyt miastem, jego ogromem, potęgą, opis powstawania