Pędzić
Pędzić
1. ‘pobudzać do biegu, gonić, gnać’; 2. ‘wypędzać, wyganiać, przepędzać’; 3. ‘bardzo szybko posuwać się naprzód’; 4. ‘nakłaniać do pośpiechu, ponaglać, popędzać’.
Słownictwo (różne)
uwagę plastic plastikowy prison sentence wyrok pushed wepchnąć reward nagroda rushed pędzić scarface blizna shoot strzelać suitcase walizka together równocześnie towards w kierunku
Streszczenie mitu Europa.
wstało i zaczęło pędzić jak oszalałe. Królewna Europa ze strachu i przerażenia poczęła krzyczeć. Jednak na próżno. Byk pędził w kierunku morza. Rozszalałe zwierze płynęło wśród fal morza w nieznaną dal. Wreszcie zniknął im z oczu, unosząc na
Czasownik w perfect
treffen (spotykać) getroffen treiben ( pędzić ) getrieben trinken (pić) getrunken tun (czynić) getan vergessen (zapominać) vergessen verlieren (zgubić) verloren vermeiden (uniknąć) vermieden
Formy Prateritum
nehmen nahm wziąć nennen nannte nazywać reiten ritt jeździć konno rennen rannte pędzić , biec rufen rief wołać scheinen schien świecić schlafen schlief spać schlagen
Czas przeszły Perfekt-ściąga
Gehen-iść-gegangen Haben-miec-gehabt Helfen-pomagać-geholfen Kommen-pochodzić-gekommen Laufer-biegać-gelaufen Lesen-czytać-gelesen Mitbringen-przynieść-mitgebracht Rennen- pędzić -gerannt