Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
1. ‘postać bajkowa uosabiająca zło, wiedźma’; 2. przenośnie ‘złośnica’; 3. stpol. (od XV w.) ‘kobieta zajmująca się czarami, wiedźma, czarownica’ oraz 4. ‘demon, potwór’; 5. też ‘złe bóstwo; wampir, upiór; mitologiczna bogini’ (XVI w.).
Literatura przynosi też obrazy żon będących prawdziwymi jędzami i tyrankami.Z pewnością należy do nich pani Aniela Dulska – bohaterka komedii Gabrieli Zapolskiej. Ta nietolerancyjna mieszczka trzęsie domem – organizuje życie męża, dzieci i służby oraz lokatorów. Mąż jest dla niej podnóżkiem, niegodnym uwagi ani szacunku, biernym i milczącym. Być może tak mu wygodnie – jak oceniają dzieci, mama rozpycha się łokciami za ojca... Dulska traktuje też Felicjana jak maszynkę do zarabiania...
ABRAKADABRA! Potężne, czarodziejskie, magiczne słowo, starożytne zaklęcie z czasów biblijnych, które mniej więcej znaczy tyle co „precz!”. W Średniowieczu wpisywano je często w trójkąt jako magiczne zaklęcie przeciwko chorobie. W jaki sposób jest...
przewielebnych". Autor przedstawił konflikt dominikanów z karmelitami. Spór wywołała Jędza Niezgody i do końca nie znana jest przyczyna walki. Utwór wymierzony jest w polskie klasztory żebracze, które były
egzemplarzy uczonych lub pobożnych ksiąg. "Monachomachia, czyli wojna mnichów" opowiada w sześciu pieśniach o sporze pomiędzy dwoma zakonami dominikanów i karmelitów. Spór wywołała jędza
karmelitów i dominikanów) - spór pomiędzy dwoma zakonami żebraczymi – karmelitami i dominikanami - przyczyną sporu jest Jędza Niezgody [niczym bogini Eris - bogini niezgody] - „rycerze” w habitach – „wojna
rozpoczyna się apostrofą informującą o przedmiocie opowieści. 2. Zdarzenia rozgrywają się na dwóch planach: ludzkim (mnisi, miasteczko, itp) oraz pozaludzkim ( Jędza Niezgoda). To Jędza niezgoda jest