Jędza
poleca84%
Słownik etymologiczny języka polskiego
Jędza
1. ‘postać bajkowa uosabiająca zło, wiedźma’; 2. przenośnie ‘złośnica’; 3. stpol. (od XV w.) ‘kobieta zajmująca się czarami, wiedźma, czarownica’ oraz 4. ‘demon, potwór’; 5. też ‘złe bóstwo; wampir, upiór; mitologiczna bogini’ (XVI w.).
polecab/d
Motywy literackie
Żona tyranka
Kategoria: Żona
Literatura przynosi też obrazy żon będących prawdziwymi jędzami i tyrankami.Z pewnością należy do nich pani Aniela Dulska – bohaterka komedii Gabrieli Zapolskiej. Ta nietolerancyjna mieszczka trzęsie domem – organizuje życie męża, dzieci i służby oraz lokatorów. Mąż jest dla niej podnóżkiem, niegodnym uwagi ani szacunku, biernym i milczącym. Być może tak mu wygodnie – jak oceniają dzieci, mama rozpycha się łokciami za ojca... Dulska traktuje też Felicjana jak maszynkę do zarabiania...
Strona:
1