Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Gdy Judym z Dyziem wrócili do powozu, matka rzekła słabym głosem: -Dyziu, to nieładnie tak robić. Zobacz, jak pana doktora zdenerwowałeś. Nie rób tak więcej, bo będę musiała się za ciebie wstydzić. Judym uśmiechnął się pod wąsem. Ta łagodna dama...
nie słyszy i zagłębił się w swoim siedzeniu marszcząc czoło. Jego skupiony wyraz twarzy zdradzał, że rozmyśla nad nową psotą. Judym wdał się z damą w rozmowę. Po pewnym czasie zapomnieli, że Dyzio jest
niesprawiedliwością społeczną. Bohater " Ludzi bezdomnych " cierpi w osamotnieniu, został wyobcowany ze społeczeństwa, które jest bezduszne. Ta cecha także łączy go z romantycznymi samotnymi
O modernizmie " Ludzi bezdomnych " świadczy: 1. Nowoczesny typ narracji: - opowiadanie w trzeciej osobie, ale przybierające formę nacechowaną personalnie, czyli eksponującą przeżycia głównego
Na podstawie „ Ludzi bezdomnych ” - Stefan Żeromski tworząc powieść, tworząc powieść skorzystał z doświadczeń XIX w. pisarzy realistów - Utwór cechuje mimetyzm, a więc wydarzenia przedstawione w
w naszym domu". „Założymy szpital, jak w Cisach". „Będziemy wszystko albo prawie wszystko, co inni obracają na zbytek, oddawali dla dobra tych ludzi . Ty nie wiesz, ile szczęścia... Z tej