Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
W historii polskiej literatury było trzech wieszczów narodowych: Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki i Zygmunt Krasiński. Słowa „Dwa na słońcach swych przeciwnych – Bogi” pochodzą z poematu Juliusza Słowackiego pt. „Beniowski” i wyrażają przeciwny...
wrogi” ale jako “ dwa na słońcach swych przeciwnych - Bogi ”, jak zapisał w Beniowskim Słowacki. Wydaje się, że Słowacki był człowiekiem bardzo wrażliwym, może nadwrażliwym, chyba zdominowanym przez
zdobyć na obiektywny sąd o jego poezji. "Bądź zdrów! - A tak żegnają się nie wrogi Lecz dwa na słońcach swych przeciwnych - Bogi "
, cząstkowym, niepowszechnym zjawiskiem”. Do porównania obu poetów można również posłużyć się cytatem z „Bieniowskiego” w którym Słowacki pisze o sobie i Mickiewiczu „Bądź zdrów! – A tak
słońcach swych przeciwnych Bogi " Ze słów tych wynika, że konflikt jaki zaistniał pomiędzy Słowackim, a Mickiewiczem miał podłoże nie tyle osobiste co polityczne. Słowacki krytykuje drogę jaką obrał
własną chwałą („Bądź zdrów! – a tak się żegnają nie wrogi, lecz dwa na słońcach swych przeciwnych – Bogi ”). Mógłbym tu jeszcze wymieniać całe mnóstwo utworów, które moim zdaniem są godne uwagi